Door Lisa Rapaport
4 Min Read
(Reuters Health) – Een groeiend aantal mensen in de VS. nemen anti-angst medicijnen zoals Valium en Xanax niet alleen voor angst of depressie, maar ook voor chronische pijn, zeggen onderzoekers.
Deze medicijnen behoren tot een familie van medicijnen die bekend staan als benzodiazepinen, waartoe ook medicijnen als Ativan en Klonopin behoren. Benzodiazepinen worden vooral gebruikt bij angst, maar ook bij aandoeningen als slapeloosheid, toevallen, paniekaanvallen, misselijkheid, alcoholontwenning en spierontspanning.
Hoewel het aantal overdoses en verwondingen als gevolg van benzodiazepinen de laatste jaren sterk is gestegen, hebben onderzoekers geen volledig beeld van de tendensen in het voorschrijven.
Voor de huidige studie onderzochten onderzoekers gegevens over 386.457 polikliniekbezoeken van 2003 tot 2015 en ontdekten dat het aandeel waarbij een benzodiazepine werd voorgeschreven, verdubbelde van 3,8 procent tot 7,4 procent.
Voorschriften voor angst en depressie bleven het meest voorkomende gebruik van deze medicijnen, met een stijging van ongeveer 27 procent naar 34 procent.
De grootste stijging was echter te zien in voorschriften voor rugpijn of andere vormen van chronische pijn, die stegen van 3.
“Benzodiazepinen zijn bijna nooit een goed alternatief voor opioïden bij de behandeling van pijn”, aldus Dr. Sumit Agarwal, co-auteur van de studie en arts voor eerstelijnszorg in het Brigham and Women’s Hospital in Boston.
“Toen ze voor het eerst werden geïntroduceerd, waren benzodiazepinen een enorme verbetering ten opzichte van hun voorganger, barbituraten, en er zijn zeer reële voordelen aan deze medicijnen, vooral wanneer ze worden voorgeschreven voor kortdurend gebruik en voor intermitterend gebruik,” zei Agarwal.
Benzodiazepinen hebben echter bijwerkingen die griezelig veel lijken op opioïden, waaronder de mogelijkheid van verslaving en onderdrukte ademhaling, voegde Agarwal eraan toe.
“Ze zijn betrokken bij valpartijen en fracturen, auto-ongelukken, overdoses en sterfgevallen,” zei Agarwal. “Deze risico’s zijn nog groter wanneer ze worden gecombineerd met andere geneesmiddelen die het centrale zenuwstelsel veranderen.”
Tijdens de onderzoeksperiode verviervoudigde het percentage benzodiazepine-recepten voor mensen die ook opioïden gebruikten, van 0,5 tot 2 procent.
In dezelfde periode verdubbelde het aantal benzodiazepinevoorschriften voor mensen die ook andere kalmerende medicatie gebruikten van 0,7 naar 1,5 procent.
Het gebruik van benzodiazepines door psychiaters bleef stabiel op ongeveer 30 procent van de bezoeken tijdens de studieperiode. Het toegenomen gebruik van deze middelen kwam in plaats daarvan van huisartsen en andere zorgverleners.
De huisartsen waren goed voor ongeveer de helft van de bezoeken waarbij benzodiazepinen werden voorgeschreven in het onderzoek. Het aantal bezoeken aan de eerstelijnsgezondheidszorg waarbij deze geneesmiddelen werden voorgeschreven, steeg tijdens de onderzoeksperiode van 3,6 tot 7,5 procent.
De studie was niet bedoeld om de redenen voor het toegenomen gebruik van benzodiazepinen vast te stellen, noch om te bepalen welke gevolgen het toegenomen gebruik zou kunnen hebben voor de gezondheid van de patiënten.
Een beperking van de studie is dat de onderzoekers geen gegevens hadden over de exacte reden voor het voorschrijven van benzodiazepinen, en ze gingen ervan uit dat de belangrijkste klachten die in de medische dossiers van de patiënten over hun bezoeken werden vermeld, het probleem waren dat de medicijnen moesten behandelen.
“Het is mogelijk dat huisartsen in toenemende mate benzodiazepines voorschrijven als een veiliger, effectiever alternatief voor opioïden, maar er is weinig bewijs om dit te ondersteunen,” zei Marissa Seamans, een onderzoeker aan de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health in Baltimore die niet betrokken was bij het onderzoek.
“Patiënten moeten worden geïnformeerd over en de risico’s en voordelen afwegen van het gebruik van benzodiazepinen, vooral als ze andere medicijnen gebruiken die het centrale zenuwstelsel beïnvloeden,” zei Seamans per e-mail. “Voor andere aandoeningen dan angst, zoals chronische niet-kanker pijn, moeten eerst niet-farmacologische behandelingen en niet-opioïde pijnstillers worden gezocht.”