Fafard Beste herbloeiende heesters

De beste herbloeiende heesters voor de zomer

11 april 2018 12:46 pm

Bloeiende heesters doen veel goede dingen in de tuin, maar hun bloeiduur stelt vaak teleur. Er zijn uitzonderingen, waarvan hybride rozen het meest voor de hand liggende en alomtegenwoordige voorbeeld zijn. Maar dat zijn niet de enige heesters die lang en goed bloeien. Hier zijn zeven van de beste van de rest. Hun individuele bloemen zijn misschien niet zo voluptueus als die van een hybride theeroos, maar in andere opzichten – inclusief habitus, blad en ziektebestendigheid – houden ze meer dan stand.

Littleleaf-sering en hybriden

Alle seringen zijn eenmalige bloeiers. Dat geldt niet voor de sering ‘Superba’ (Syringa pubescens ssp. microphylla ‘Superba’). Overvloedige trossen zoet geurende, licht lila-roze bloemen openen zich vanuit roodachtige knoppen in het midden van het voorjaar, een paar dagen na die van de sering. Dan, in midzomer, gebeurt er een wonder, met een tweede bloeistuip op de groei van het lopende seizoen. Seringbladige sering is ook buiten de bloei aantrekkelijk en vormt een dichte, afgeronde plant van 2 meter hoog, bekleed met sierlijke, ligusterachtige bladeren. Veredelaars hebben ‘Superba’ met andere seringen gekruist om diverse herbloeiende cultivars te produceren, waaronder die in de Bloomerang®-serie. Voor een maximale herbloei plant u ‘Superba’ en zijn nakomelingen in de volle zon en in vruchtbare, leemachtige, bijna neutrale grond. In het voorjaar kan Fafard® Premium Natural Natural & organische compost worden toegevoegd. Deze seringen doen het het best in de USDA Hardiness Zones 4 tot 8.

Summer Snowflake Doublefile Viburnum

Viburnums bloeien, net als seringen, meestal maar een paar weken per jaar. Een van de weinige uitzonderingen is de opmerkelijke ‘Summer Snowflake’ (Viburnum plicatum ‘Summer Snowflake’), waarvan de terrasvormige takken van het midden van het voorjaar tot het begin van de herfst berijpt zijn met platte trossen witte bloemen. Hij verschilt ook van andere dubbelronde viburnums door zijn relatief compacte, smalle groeiwijze (5 tot 7 voet hoog en breed). Hoewel ‘Summer Snowflake’ niet het wijdse drama heeft van volgroeide dubbelbladige cultivars, zoals ‘Mariesii’ en ‘Shasta’, past hij letterlijk beter in funderingsbeplantingen en andere nissen waar de ruimte beperkt is. De bladeren krijgen in de herfst rokerige kastanjebruine tinten. Alle dubbelbladige viburnums doen het het best in zon tot lichte schaduw en humusrijke grond, in USDA Hardiness Zones 5 tot 9.

Weigela Sonic Bloom® Series

Veel wigela’s geven af en toe een paar bloemen in de maanden na hun hoofdvertoning in het late voorjaar. Dit heeft plantenveredelaars geïnspireerd tot de ontwikkeling van nieuwe Weigela-cultivars (Weigela-hybriden) die niet ingetogen, maar vol overgave herbloeien. Van de cultivars uit de Sonic Bloom®-serie is bekend dat ze niet alleen in het late voorjaar, maar gedurende de hele zomer en het begin van de herfst een aantal flinke flushes van opzichtige, trompetvormige bloemen produceren. Sonic Bloom® weigela’s bloeien in roze, paars of wit, afhankelijk van het ras. Deze relatief recent geïntroduceerde soorten moeten hun deugdelijkheid in grote delen van de VS nog bewijzen, maar ze zijn het proberen waard op een zonnige standplaats in de USDA Hardiness Zones 5 tot 8. Met een hoogte van 1,5 tot 2 meter nemen ze niet veel ruimte in beslag.

Kaukasische daphne

Een ouder van de bonte, kort bloeiende Daphne × burkwoodii ‘Carol Mackie’, is de Kaukasische daphne (Daphne × transatlantica) in de meeste opzichten superieur aan zijn populaire nakomelingen. Hij overtreft ‘Carol’ vooral met zijn herhaalde, van lente tot herfst bloeiende, buisvormige, witte, zoetgeurende bloemen. De sierlijke, ovale, half wintergroene bladeren zijn ook aantrekkelijk en zijn opvallend bont in vormen zoals ‘Summer Ice’. De meeste variëteiten van deze uitmuntende daphne worden ongeveer 1 meter hoog, waarbij de takken met de jaren (of met zware sneeuwval) uit elkaar gaan staan. Hij doet het goed in zon tot lichte schaduw in de USDA winterhardheidszones 5 tot 8.

Panicle hortensia

Nog niet zo lang geleden werd de pluimhortensia (Hydrangea paniculata) in tuinen bijna uitsluitend vertegenwoordigd door de mopshoofdige cultivar ‘Grandiflora’ (beter bekend als peegee hortensia). Vandaag hebben talrijke uitstekende variëteiten van deze uitzonderlijk winterharde soort (USDA Hardiness Zones 3 tot 9) hun weg gevonden naar de tuinbouw, waaronder vele met kantige, kegelvormige bloemtrossen in plaats van zwaarlijvige mops. De meeste Hydrangea paniculata cultivars dragen wit-bloeiende pluimen van midden tot laat in de zomer, maar andere bloeitijden en kleuren komen ook voor. Zo is er ‘Limelight’, met volle bloemschermen die verouderen naar chartreuse-groen; ‘Pinky Winky’, een vroege tot late zomerbloeier die evolueert van wit naar roze; en de laatbloeiende (en prachtige) ‘Tardiva’, met grote kantige spitsen van witte bloemen van de nazomer tot de vorst. Deze grote struiken kunnen in het vroege voorjaar sterk worden teruggesnoeid om ze in toom te houden. Dwergvariëteiten zoals ‘Little Lamb’ hebben geen maatcontrole nodig.

Vlinderstruik

Hoe kunnen we de altijd populaire, ietwat koude vlinderstruik (Buddleia davidii) en zijn vele hybriden niet noemen, die een groot deel van de zomer vlinders aantrekken met hun welriekende bloemtorens in een verscheidenheid van kleuren? Recente ontwikkelingen in het wereldje van de vlinderstruiken zijn onder meer de introductie van diverse compacte, steriele cultivars die bijzonder lang bloeien en geen last hebben van vervelende zaailingen. Deze omvatten ‘Ice Chip’, ‘Lavender Chip’, en ‘Purple Haze’. Buddleia davidii en hybriden daarvan gedijen het best in de volle zon in de USDA Hardiness Zones 5 tot 9 en hebben meestal baat bij een harde snoeibeurt in het vroege voorjaar, zelfs in gebieden waar ze niet afsterven.

Bloeiende abelia

populair in het zuidoosten en de Mid-Atlantische regio’s van de V.S., bloeiende abelia (Abelia × grandiflora en verwanten) zijn kleine tot middelgrote struiken die veel meer gebruikt zouden kunnen worden in de noordelijke randen van hun winterhardheidsbereik in de USDA-zones 5 tot 9. Hun sierlijke, geurende klokjes – in verschillende tinten roze of wit – zitten vanaf midzomer tot in de herfst op overhangende stengels. Kleine, ovale bladeren dragen bij aan de delicate, fijne textuur van deze zacht aantrekkelijke planten. De meeste bloeiende abelia’s zijn wintergroen tot halfwintergroen tot USDA Hardiness Zone 6. In zones 5 en 6 doen bloeiende abelia’s het vaak goed als heesters die in de winter afsterven, in het voorjaar weer uitlopen en in de nazomer en herfst bloeien. In alle winterhardheidszones hebben ze baat bij vroeg in het voorjaar terugsnoeien van de geknakte of door de winter afgestorven stengels.

Disclaimer inhoud:

Deze site kan inhoud bevatten (inclusief afbeeldingen en artikelen), alsmede adviezen, meningen en verklaringen die door derden zijn gepresenteerd. Sun Gro controleert dit materiaal niet op nauwkeurigheid of betrouwbaarheid en onderschrijft het advies, de meningen of de verklaringen die erin vervat kunnen zijn niet. Sun Gro controleert het materiaal ook niet om te bepalen of het inbreuk maakt op het auteursrecht of andere rechten van anderen. Deze materialen zijn alleen beschikbaar voor informatieve doeleinden en worden aangeboden “zoals ze zijn” zonder enige garantie, expliciet of impliciet, inclusief maar niet beperkt tot garanties van verkoopbaarheid, geschiktheid voor een bepaald doel, en niet-inbreuk. Vertrouwen op een dergelijke mening, advies, verklaring of andere informatie is voor uw eigen risico. In geen geval zal Sun Gro Horticulture Distribution, Inc. of een van haar filialen aansprakelijk zijn jegens u voor enige onnauwkeurigheid, fout, weglating, feit, inbreuk en dergelijke, als gevolg van uw gebruik van deze materialen, ongeacht de oorzaak, of voor enige schade die daaruit voortvloeit.