Wat is een extensorpees?
De extensorpezen lopen langs de rug van de hand en pols en strekken de vingers. Dit zijn pezen die je op de rug van je hand ziet als je de vingers buigt. De spieren voor de strekpezen hechten aan in de onderarm en gaan door nauwe compartimenten en katrollen op de achterkant van de pols voordat ze op de vinger aansluiten. De wijsvinger en de pink hebben twee pezen, de lange vinger en de ringvinger hebben maar één strekpees, en de duim heeft twee strekpezen, maar die hechten op verschillende gewrichten aan.
Hoe raken strekpezen gewond?
Traumatische verwondingen of scheuringen kunnen strekpezen gemakkelijk beschadigen omdat ze zo dicht bij de huid liggen. Ze kunnen ook scheuren als gevolg van overmatige zwelling door een fractuur of reumatologische aandoening.
Hoe behandelen we blessures aan de strekpees?
Extensorpeesblessures zijn meestal gemakkelijker te behandelen dan flexorpeesblessures, en ze hebben betere postoperatieve resultaten. Acute scheuren worden behandeld met een primaire reparatie, en rupturen worden meestal behandeld door een van de extra pezen over te brengen naar de geblesseerde pees. De lange strekpees van de duim is de meest voorkomende plaats van ruptuur. In dit geval nemen we de extra pees van de wijsvinger en brengen die over naar de duim.
Is handtherapie nodig bij extensorpeesletsels?
Absoluut. Naast ergotherapie is het van cruciaal belang dat een therapeut een spalk op maat maakt voor de patiënt, rekening houdend met het individuele letselniveau, om de kans op een optimaal resultaat te vergroten. Vaak sturen we de patiënt vóór de operatie naar de therapeut om kennis te maken met het proces en een spalk te maken.
Wat is een tenolysis?
Als een patiënt na de operatie niet voldoende beweeglijkheid heeft teruggekregen, kan hij kiezen voor een aanvullende chirurgische ingreep, buigtenolyse genaamd, om het littekenweefsel tussen de pezen en het omliggende weefsel ‘los te maken’ of te breken. Om deze procedure te laten werken, moet een patiënt een volledige passieve beweging hebben, wat betekent dat hij met de andere hand een vuist moet kunnen maken met de geblesseerde hand.