Hieronder gaan we dieper in op de Drie-eenheidsknoop en schetsen we de geschiedenis ervan en analyseren we wat het betekende voor de verschillende culturen die het als symbool gebruikten.
De Drie-eenheidsknoop bestaat uit drie hoeken, sommige ontwerpen bevatten ook de cirkel in het midden.
Geschiedenis
Het woord ‘Triquetra’ komt van het Latijn voor ‘driehoekig’ en hoewel de precieze oorsprong onbekend is, is het gevonden op Indiaanse erfgoedsites die meer dan 5000 jaar oud zijn. Het is ook gevonden op gebeeldhouwde stenen in Noord-Europa die dateren uit de 8e eeuw na Christus en op vroeg-Germaanse munten.
Het legendarische Book of Kells, waarvan wordt aangenomen dat het uit het begin van de 9e eeuw stamt, draagt ook het symbool van de Drievuldigheidsknoop tussen zijn andere decoratieve kunstwerken. Waarschijnlijk had de Drievuldigheidsknoop een religieuze betekenis voor de heidenen en vertoont hij gelijkenis met de Valknut, een symbool dat in verband wordt gebracht met Odin, een vereerde God in de Noorse mythologie.
Voor zover het de Drievuldigheidsknoop in de Keltische cultuur betreft, lijkt het erop dat de kenmerkende kunststijl zich ontwikkelde tijdens de Ierse Insulaire Kunstbeweging rond de 7e eeuw, maar het is moeilijk om een precieze datum te bepalen. De Triquetra wordt beschouwd als de eenvoudigste knoop, wat als een verrassing kan komen voor diegenen onder u die denken dat het een complex ontwerp is!
Jim McCabe en zijn familie plantten deze bosrijke Trinity Knot in de jaren ’80 in County Sligo, Ierland.
Zoals andere Keltische knoopontwerpen beleefde de Drievuldigheidsknoop een gouden tijd die duurde tot de Normandische Invasie, waarna deze vorm van kunstwerken in verval raakte. Keltisch knoopwerk werd in wezen in leven gehouden tijdens de donkere periode dankzij het mecenaat van Gaelic aristocraten.
Tegen de 15e eeuw werd knoopwerk weer gezien als onderdeel van een politieke en culturele identiteit en symbolen zoals de Drievuldigheidsknoop begonnen weer wapens en sieraden te sieren. Vanaf de periode van de Jacobean Rebellion in het midden van de 18e eeuw nam het gebruik van de Drievuldigheidsknoop als versiering echter sterk af.
Tot het midden van de 19e eeuw en het begin van de zogenaamde ‘Keltische Revival’ zagen we meer gevallen van Keltische knoopversieringen en sindsdien worden afbeeldingen van de verschillende symbolen met regelmaat gereproduceerd.