BIJWERKINGEN
Ervaring met klinische studies
Omdat klinische studies onder sterk uiteenlopende omstandigheden worden uitgevoerd, kunnen de percentages bijwerkingen die in de klinische studies van een geneesmiddel zijn waargenomen, niet direct worden vergeleken met de percentages in de klinische studies van een ander geneesmiddel en weerspiegelen ze mogelijk niet de percentages die in de praktijk worden waargenomen.
Hypertensie bij volwassenen
Diovan (valsartan) is beoordeeld op veiligheid bij meer dan 4.000 patiënten, waaronder meer dan 400 die langer dan 6 maanden werden behandeld, en meer dan 160 die langer dan 1 jaar werden behandeld. De bijwerkingen waren over het algemeen mild en van voorbijgaande aard en vereisten slechts zelden het staken van de behandeling. De totale incidentie van bijwerkingen met Diovan was vergelijkbaar met die van placebo.
De totale frequentie van bijwerkingen was niet dosisgerelateerd en evenmin gerelateerd aan geslacht, leeftijd, ras of behandeling. Stopzetting van de behandeling vanwege bijwerkingen was nodig bij 2,3% van de valsartanpatiënten en 2,0% van de placebopatiënten. De meest voorkomende redenen voor het staken van de behandeling met Diovan waren hoofdpijn en duizeligheid.
De bijwerkingen die optraden in placebogecontroleerde klinische onderzoeken bij ten minste 1% van de met Diovan behandelde patiënten en met een hogere incidentie bij valsartan (n=2.316) dan placebo (n=888) patiënten waren virale infectie (3% vs. 2%), vermoeidheid (2% vs. 1%), en buikpijn (2% vs. 1%).Hoofdpijn, duizeligheid, infecties van de bovenste luchtwegen, hoest, diarree, rhinitis, sinusitis, misselijkheid, faryngitis, oedeem en gewrichtspijn kwamen voor met een frequentie van meer dan 1%, maar met ongeveer dezelfde incidentie bij placebo- envalsartan-patiënten.
In trials waarin valsartan werd vergeleken met een ACE-remmer met of zonder placebo, was de incidentie van droge hoest significant groter in de ACE-remmer groep (7,9%) dan in de groepen die valsartan (2,6%) of placebo (1,5%) kregen. In een onderzoek met 129 patiënten, beperkt tot patiënten die droge hoest hadden gehad terwijl ze eerder ACE-remmers hadden gekregen, was de incidentie van hoest bij patiënten dievalsartan, HCTZ, of lisinopril kregen respectievelijk 20%, 19%, en 69% (p <0,001).
Dosis-gerelateerde orthostatische effecten werden bij minder dan 1% van de patiënten gezien. Een toename van de incidentie van duizeligheid werd waargenomen bij patiënten die werden behandeld met Diovan 320 mg (8%) in vergelijking met 10 tot 160 mg (2% tot4%).
Diovan is gelijktijdig gebruikt met hydrochloorthiazide zonder aanwijzingen voor klinisch belangrijke ongewenste interacties.
Andere bijwerkingen die optraden in gecontroleerde klinische onderzoeken bij patiënten die werden behandeld met Diovan(>0,2% van de valsartanpatiënten) worden hieronder vermeld. Er kan niet worden vastgesteld of deze voorvallen causaal verband hielden met Diovan.
Lichaam als geheel: Allergische reactie en asthenie
Cardiovasculair: Hartkloppingen
Dermatologisch: Pruritus en huiduitslag
Digestief: Constipatie, droge mond, dyspepsie, en winderigheid
Musculoskeletaal: Rugpijn, spierkrampen, en myalgie
Neurologisch en Psychiatrisch: Angst, slapeloosheid, paresthesie, en slaperigheid
Respiratoir: Dyspneu
Speciale zintuigen: Vertigo
Urogenitaal: Impotentie
Andere gemelde voorvallen die minder vaak werden waargenomen in klinische studies waren pijn op de borst, syncope, anorexia, braken en angio-oedeem.
Pediatrische hypertensie
Diovan is geëvalueerd op veiligheid bij meer dan 400 pediatrische patiënten in de leeftijd van 6 tot 17 jaar en meer dan160 pediatrische patiënten in de leeftijd van 6 maanden tot 5 jaar. Er werden geen relevante verschillen vastgesteld tussen het profiel van de bijwerkingen bij pediatrische patiënten van 6 tot 16 jaar en het profiel dat eerder werd gerapporteerd voor volwassen patiënten. Hoofdpijn en hyperkaliëmie waren de meest voorkomende bijwerkingen waarvan vermoed werd dat ze verband hielden met het onderzoeksgeneesmiddel bij respectievelijk oudere kinderen (6 tot 17 jaar) en jongere kinderen (6 maanden tot 5 jaar). Hyperkaliëmie werd voornamelijk waargenomen bij kinderen met een onderliggende nierziekte.Neurocognitieve en ontwikkelingsbeoordeling van pediatrische patiënten in de leeftijd van 6 tot 16 jaar bracht geen klinisch relevante bijwerkingen aan het licht na behandeling met Diovan gedurende maximaal 1 jaar.
Diovan wordt niet aanbevolen voor pediatrische patiënten jonger dan 6 jaar. In een onderzoek (n=90) bij pediatrische patiënten (1 tot 5 jaar) werden twee sterfgevallen en drie gevallen van transaminasestijgingen tijdens de behandeling gezien in de open-labelverlengingsfase van één jaar. Deze 5 voorvallen deden zich voor bij een onderzoekspopulatie waarbij de patiënten vaak aanzienlijke comorbiditeiten hadden. Een oorzakelijk verband met Diovan is niet vastgesteld. In een tweede studie waarin 75 kinderen van 1 tot 6 jaar werden gerandomiseerd, deden zich geen sterfgevallen en één geval van duidelijke levertransaminasestijgingen voor tijdens een open-labelverlengingsfase van 1 jaar.
Hartfalen
Het bijwerkingenprofiel van Diovan bij patiënten met hartfalen was consistent met de farmacologie van het geneesmiddel en de gezondheidsstatus van de patiënten. In de Valsartan Hartfalen Studie, waarbij valsartan in totale dagelijkse doses tot 320 mg (n=2.506) werd vergeleken met placebo (n=2.494), stopte 10% van de valsartanpatiënten met de behandeling vanwege bijwerkingen versus 7% van de placebopatiënten.
De tabel toont bijwerkingen in dubbelblind kortetermijnonderzoek naar hartfalen, inclusief de eerste 4 maanden van de Valsartan Hartfalen Proef, met een incidentie van ten minste 2% die vaker voorkwamen bij de met valsartan behandelde patiënten dan bij de met placebo behandelde patiënten. Alle patiënten kregen standaard medicamenteuze behandeling voor hartfalen, vaak als meervoudige medicatie, waaronder diuretica, digitalis, bètablokkers.Ongeveer 93% van de patiënten kreeg gelijktijdig ACE-remmers.
| Valsartan (n=3.282) |
Placebo (n=2,740) |
|
| Duizeligheid | 17% | 9% |
| Hypotensie | 7% | 2% |
| 5% | 4% | |
| Arthralgie | 3% | 2% |
| vermoeidheid | 3% | 2% |
| Rugpijn | 3% | 2% |
| Duizeligheid, posturale | 2% | 1% |
| Hyperkaliëmie | 2% | 1% |
| Hypotensie, posturale | 2% | 1% |
Discontinuaties kwamen voor bij 0.5% van de met valsartan behandelde patiënten en 0,1% van de placebopatiënten voor elk van de volgende: verhoging van creatinine en verhoging van kalium.
Andere bijwerkingen met een incidentie groter dan 1% en groter dan placebo waren onder meer hoofdpijnNOS, misselijkheid, nierinsufficiëntie NOS, syncope, wazig zien, pijn in de bovenbuik en duizeligheid. (NOS =niet anders gespecificeerd).
Uit de langetermijngegevens in de Valsartan hartfalenproef bleken geen significante bijwerkingen naar voren te komen die niet eerder waren geïdentificeerd.
Post-Myocardinfarct
Het veiligheidsprofiel van Diovan was consistent met de farmacologie van het geneesmiddel en de achtergrondaandoeningen, cardiovasculaire risicofactoren en het klinische beloop van patiënten die werden behandeld in de post-myocardinfarct setting. De tabel toont het percentage patiënten dat stopte in de met valsartan en captopr behandelde groepen in de Valsartan in Acute Myocardial Infarction Trial (VALIANT) met een percentage van ten minste 0,5% in een van beide behandelingsgroepen.
Discontinueringen als gevolg van nierdisfunctie traden op bij 1,1% van de met valsartan behandelde patiënten en bij 0,8% van de met captopril behandelde patiënten.
Discontinueringen als gevolg van nierdisfunctie traden op bij 1,1% van de met valsartan behandelde patiënten en bij 0,5% van de met captopril behandelde patiënten.8% van de met captopril behandelde patiënten.
| Valsartan (n=4,885) |
Captopril (n=4.879) |
Discontinuering wegens ongunstige reactie |
5.8% | 7,7% |
| Bijwerkingen | ||
| Hypotensie NOS | 1,4% | 0.8% |
| Hoest | 0,6% | 2,5% |
| Bloedcreatinine verhoogd | 0,6% | 0,4% |
| 0,6% | 0,5% | .4% |
| Uitslag NOS | 0,2% | 0.6% |
Postmarketingervaring
De volgende bijkomende bijwerkingen zijn gemeld in postmarketingervaring:
Hypersensitiviteit: Er zijn zeldzame meldingen van angio-oedeem. Bij sommige van deze patiënten trad eerder angio-oedeem op bij gebruik van andere geneesmiddelen, waaronder ACE-remmers. Diovan dient niet opnieuw te worden toegediend aan patiënten die angio-oedeem hebben gehad.
Digestieve: Verhoogde leverenzymen en zeer zeldzame meldingen van hepatitis
Renaal: Verminderde nierfunctie, nierfalen
Klinische laboratoriumonderzoeken: Hyperkaliëmie
Dermatologisch: Alopecia, bulleuze dermatitis
Bloed en Lymfevaten: Er zijn zeer zeldzame meldingen van trombocytopenie
Vasculair: Vasculitis
Zeldzame gevallen van rhabdomyolyse zijn gemeld bij patiënten die angiotensine II-receptorblokkers kregen.
Omdat deze reacties vrijwillig worden gemeld uit een populatie van onzekere omvang, is het niet altijd mogelijk om hun frequentie betrouwbaar te schatten of een oorzakelijk verband met de blootstelling aan het geneesmiddel vast te stellen.
Lees de volledige FDA-voorschrijfinformatie voor Diovan (Valsartan)