Depressieve stoornissen en eetstoornissen zijn multidimensionale en heterogene stoornissen. Dit artikel onderzoekt de aard van hun relatie door een overzicht te geven van klinisch beschrijvende, familiair-genetische, behandelings- en biologische studies die betrekking hebben op deze problematiek. De onderzoeken bevestigen de prominente aanwezigheid van depressieve symptomen en depressieve stoornissen bij eetstoornissen. Andere psychiatrische syndromen die minder vaak voorkomen, zoals angststoornissen en obsessieve-compulsieve stoornissen bij anorexia nervosa, of persoonlijkheidsstoornissen, angststoornissen en middelenmisbruik bij boulimia nervosa, spelen ook een belangrijke rol bij het ontstaan en in stand houden van eetstoornissen. Aangezien in weinig studies is gecontroleerd op door uithongering veroorzaakte lichamelijke, endocriene of psychologische veranderingen die de symptomen nabootsen die als diagnostisch voor depressie worden beschouwd, is verder onderzoek nodig. Het bewijs voor een gemeenschappelijke etiologie is niet overtuigend voor anorexia nervosa en hoogstens suggestief voor boulimia nervosa. Aangezien in de hedendaagse gevallen gewichtsverlies als gevolg van diëten de voornaamste aanleiding vormt, zullen vrouwen met zelfkritische of depressieve kenmerken onevenredig vaak aan een eetstoornis worden blootgesteld. Het model dat het beste past bij de gegevens zou een relatie toestaan tussen eetstoornissen en het volledige spectrum van depressieve stoornissen, van geen depressie tot ernstige depressie, met iets hogere percentages depressie bij bulimisch anorectische en bulimia nervosa patiënten dan bij beperkende anorexia nervosa patiënten, maar het model zou een specifieke pathofysiologie en psychopathologie in elke eetstoornis toestaan.