De zeer definitieve rangschikking van alle officiële voedingsmiddelen van de staat Massachusetts

Voedseltrends

Iedere staat in de VS heeft een traditie om staatssymbolen wettelijk vast te leggen, alsof je een Pinterest-bord samenstelt dat is ontworpen om de lokale cultuur aan marsmannetjes over te brengen. Massachusetts heeft bijvoorbeeld een officiële sport (basketbal), een volksheld (Johnny Appleseed) en een polka (“Say Hello to Someone From Massachusetts”), om er maar een paar te noemen. Volgens onze telling, in gang gezet door de laatste samenvloeiing van middernachtelijke snack-honger en door Google opgewekte slapeloosheid, zijn er ook negen voedingsmiddelen die in de lijst passen, waaronder kabeljauw, cranberry en Boston roomtaart. En ja, negen is geen rond getal, maar misschien worden dat er 10 als een sluimerend initiatief om de Fluffernutter formeel tot staatsbroodje te benoemen ooit nieuw leven wordt ingeblazen. Maar tot die dag aanbreekt, is hier onze huidige analyse van hoe Massachusetts’ staatvoedsel zich verhoudt, die je ook kunt beschouwen als een handige lijst met snacks om jezelf te vullen met Bay State trots.

Baked Navy Beans (State Bean)

Gelieve de onwaardige laatste plaats op de ranglijst niet te interpreteren als een regelrechte afwijzing van Boston’s gebakken bonen, een heerlijk bijgerecht dat ik nooit van een barbecue in de achtertuin zal uitsluiten. In feite bieden gebakken bonen zelfs een tweede portie unieke Massachusetts cultchuh’ door zich te beroepen op melasse (een tsunami van het kleverige spul die in 1919 North End overspoelde, blijft tenslotte een van de meest merkwaardige aanspraken op de geschiedenis van Boston). En toch moeten we de marine de laagste plaats geven vanwege de ondraaglijk cringe-worthy bijnaam die ze weerspiegelen: “Beantown”, een bijnaam die je nooit zou mogen uitspreken tenzij je a) volkomen ironisch bent, of b) eigenlijk een van de New Kids on the Block bent.

Cranberry Juice (Staatsdrank)

Ik ben dol op wrange smaken. Veenbessensap heb ik echter altijd gezien als een drankje dat je alleen echt kunt waarderen als je een AARP-kaarthouder bent (zie ook: pruimensap), of misschien als een student die een UTI probeert te beheersen zonder een ongemakkelijke trip naar de campuskliniek. Oké, oké – doe er wodka bij om er een Cape Codder van te maken, en ik ben zo blij als een mossel. Maar eerlijk gezegd zal de status van cranberrysap als staatsdrank op het punt staan zware concurrentie te ondervinden van de nieuwe bieren van de Harpoon Brewery met Dunkin Donuts, een combinatie die meer past bij Massachusetts dan wanneer Paul Revere ’s nachts op de schouders van Mark Wahlberg een ritje naar Concord zou maken.

Corn Muffin (Staatsmuffin)

De keuken van New England krijgt niet echt zijn verdiende loon, zelfs niet van New Englanders. Maar in 1986 werd de maïsmuffin, een regionaal hoofdgerecht, tot officieel staatsvoedsel uitgeroepen dankzij de petitie-inspanningen van vierdeklassers in Brookline. Is het het meest flitsende product in de bakkerij? Nauwelijks. Maar het is misschien wel de meest perfecte manier om smeltende stukjes gezouten boter in je mond te krijgen. Dus, winnen.

Cranberry (State Berry)

In vergelijking met hun agressief in de mond stekende sap, bieden hele cranberry’s een welkome scherpte als ze oordeelkundig worden gebruikt – bijvoorbeeld gebakken naast noten in havermoutkoekjes, of gedroogd en gestrooid over boerderij-verse geitenkaas in een rucola salade. Persoonlijk geef ik toe dat cranberrysaus de paria is die ik onaangeroerd laat op elke Thanksgiving-tafel (dus ik zal niet eens de moeite nemen om me te mengen in het oude-als-tijd debat ingeblikt versus zelfgemaakt). Objectief gezien zijn cranberry’s echter de topoogst van Massachusetts: Wij zijn goed voor een derde van het wereldwijde cranberryareaal, en het valt niet te ontkennen dat cranberry’s een belangrijke plaats innemen als officieel voedsel voor de staat, gezien de twee miljoen vaten die alleen al dit jaar geoogst zullen worden.

Turkoen (staatsgamevogel)

Massachusetts heeft niet veel gemeen met Alabama (vraag het maar aan het kiescollege), maar we delen wel dezelfde staatsgamevogel: de wilde kalkoen. Alabama was ons eigenlijk voor door het gevogelte in 1980 officieel te maken; Massachusetts kwam er pas in 1991 aan toe. Toch zijn wij de thuisbasis van de eerste Thanksgiving, waar de kalkoen een beetje de hoofdrol speelde. (Pak aan, Yellowhammer State!) En zelfs vandaag de dag worden er nog bezittingen van ornery, gevederde hooligans gespot die stadsblokken afstruinen, hun halskwabben dragend als scally petten en voorbijgangers lastig vallen als de echte Boston krachtpatsers die ze zijn.

Boston Cream Pie (State Dessert)

Niemand kan Boston’s Parker House Hotel beschuldigen van een tekort aan historische trivia: Het is erkend als het oudste continu werkende hotel van het land, althans tot de tijdelijke sluiting in verband met COVID. Ho Chi Minh werkte er als bakker, en Malcolm X als hulpkelner. Het heeft een speciale plaats in het verhaal van A Christmas Carol, waarvan de auteur Charles Dickens naar verluidt nog steeds in het naar verluidt spookachtige hotel verblijft. Oh, en het is ook de geboorteplaats van de Boston roomtaart, die cake-custard-chocolade trifecta zo onuitwisbaar met ons geassocieerd dat het werd de officiële dessert van de staat in 1996. Je kunt nog steeds een stuk scoren in Parker’s Restaurant in het hotel (zodra het heropent) – dezelfde plek waar JFK Jackie ten huwelijk vroeg aan tafel 40, voor het geval je nog een anekdote voor de annalen nodig hebt.

Boston Cream Pie Donut (State Donut)

Deponeer deze naast The Godfather Part II, The Empire Strikes Back en Aliens in de lijst van vervolgen die het origineel overtreffen. Tenslotte is een Boston roomtaart in donutvorm veel makkelijker met één hand te hanteren terwijl je de andere gebruikt om een ijskoffie te drinken, een belangrijke ontwikkeling in het persoonlijke verhaal van elke geboren en getogen Masshole die de hoofdrol speelt in zijn eigen nieuwste aflevering van Runnin’ Around Doin’ Errands on a Sunday.

Cod (State Fish)

Het belang van kabeljauw voor de culturele identiteit van Massachusetts kan natuurlijk niet worden overschat. We hebben er een hele kaap naar vernoemd! De kabeljauw is emblematisch voor het grotere visserijerfgoed van de Bay State, dat zich uitstrekt van de rotskust van de North Shore tot de zanderige baaien van het zuiden! Geen zomerhuis op ACK of de Vineyard is volledig ingericht zonder een van die kirrende kabeljauwkruiken die op een dressoir staan! Gegrild met een citroen-botersaus, gebakken en belegd met kruimelige crackers, of in bier gevat en gefrituurd, de veelzijdige vis kan alles aan en staat ons altijd zwemmend bij.

Chocolate Chip Cookie (staatskoekje)

Het chocolate chip cookie is zo alomtegenwoordig dat je bijna vergeet dat iemand het ooit heeft moeten uitvinden. Het lijkt wel of het eerste koekje, volledig gevormd en overgoten met Nestlé-chips, van een boom in de tuin van Eden is geplukt. Of misschien, heel misschien, is het op aarde aangekomen in een jasje, zoals Superman toen hij van Krypton viel. Maar neen, beste lezer: De chocolate chip cookie werd geboren in de Toll House Inn in Whitman, Massachusetts, waar een bronzen gedenkplaat de gebeurtenis herdenkt, en veroverde het land hap voor hap. Het is niet het eten dat het meest met Massachusetts wordt geassocieerd, maar dat is ook de bedoeling. Hier hebben we zoveel geschiedenis geschreven dat we niet hoeven op te scheppen. Graag gedaan, wereld.