Vraag: Was de federale begroting tijdens de regering-Clinton in evenwicht? Was het federale tekort weggewerkt?
A: Ja op beide vragen, of je de sociale zekerheid nu meetelt of niet.
Volledig antwoord
Deze grafiek, gebaseerd op historische cijfers van het onpartijdige Congressional Budget Office, toont het totale tekort of overschot voor elk belastingjaar van 1990 tot en met 2006. Vergeet niet dat de begrotingsjaren beginnen op 1 oktober, dus het eerste jaar dat als Clinton-jaar kan worden geteld is 1994. De wetsvoorstellen voor de begrotingsjaren 1990 tot en met 1993 zijn ondertekend door de voorganger van Bill Clinton, George H.W. Bush. Het fiscale jaar 2002 is het eerste jaar waarvoor president George W. Bush de begrotingswetten heeft ondertekend, en het eerste jaar waarin het effect van zijn belastingverlagingen zichtbaar wordt.
De Clinton-jaren lieten de effecten zien van een grote belastingverhoging die Clinton er in zijn eerste jaar doordrukte, en waarvan de Republikeinen ten onrechte beweren dat het de “grootste belastingverhoging in de geschiedenis” is. Bijna uitsluitend belastingbetalers met een hoog inkomen werden erdoor getroffen. Clintons begroting voor 1994 bevatte ook enige uitgavenbeperkingen. Een even grote, zo niet grotere invloed hadden de bloeiende economie en de enorme winsten op de aandelenmarkten, de zogenaamde dot-com bubble, die honderden miljoenen aan onverwachte belastinginkomsten opleverde uit belastingen op vermogenswinsten en stijgende salarissen.
De grote begrotingsoverschotten van Clinton zijn ook voor een groot deel te danken aan de loonbelasting op de sociale zekerheid. De belastingen op de sociale zekerheid brengen nu meer op dan de kosten van de lopende uitkeringen, en het “overschot op de sociale zekerheid” doet de totale tekort- of overschotcijfers er beter uitzien dan het geval zou zijn als de sociale zekerheid niet werd meegerekend. Maar zelfs als we de sociale zekerheid buiten beschouwing laten, was er een overschot van 1,9 miljard dollar in het fiscale jaar 1999 en van 86,4 miljard dollar in het fiscale jaar 2000. Dus hoe je het ook bekijkt, de federale begroting was in evenwicht en het tekort was weggewerkt, al was het maar voor even.
Update, 11 februari: Sommige lezers schreven ons dat we duidelijk hadden moeten maken wat het verschil is tussen het federale tekort en de federale schuld. Een tekort ontstaat wanneer de overheid in een bepaald jaar minder geld binnenkrijgt dan ze uitgeeft. De schuld is het totale bedrag dat de overheid op een bepaald moment verschuldigd is. De schuld stijgt dus in een bepaald jaar met het bedrag van het tekort, of daalt met het bedrag van een eventueel overschot. De schuld van de overheid aan het publiek is onder Clinton een tijdje afgenomen, maar de schuld is geenszins weggewerkt.
Andere lezers hebben kennis genomen van een verhaal in USA Today waarin staat dat, volgens een alternatieve manier van boekhouden, de laatste vier jaar van de regering Clinton samen een tekort zouden hebben vertoond. Dit is gebaseerd op een jaarlijks document, het “Financial Report of the U.S. Government”, waarin wordt gerapporteerd hoe de boeken van de regering eruit zouden zien als deze op een transactiebasis zouden worden bijgehouden, zoals die van de meeste bedrijven, in plaats van op kasbasis, zoals de regering altijd heeft gedaan. Het voornaamste verschil is dat de overheid bij een boekhouding op transactiebasis onmiddellijk de kosten zou boeken van beloften die zijn gedaan om toekomstige uitkeringen te betalen aan overheidswerknemers en aan begunstigden van de sociale zekerheid en Medicare. Maar zelfs bij een boekhouding op transactiebasis vertoonden de jaarverslagen een overschot van 69,2 miljard dollar in het belastingjaar 1998, 76,9 miljard dollar in het belastingjaar 1999 en 46 miljard dollar in het belastingjaar 2000. Dus zelfs als de regering die vorm van boekhouden had gebruikt, zou het tekort voor die drie jaar zijn weggewerkt.
– Brooks Jackson