Een mislukte non-challenge maakte effectief een einde aan het seizoen voor de Dallas Cowboys.
Er waren genoeg redenen voor het 23-19 verlies van de Dallas Cowboys gisteren. Quarterback Andy Dalton had een slechte eerste helft, maar hij werd ook de hele wedstrijd belaagd met zes sacks. Hij had ook een onbedoelde stamp op zijn linkerhand en een snee in zijn hand aan het einde van een scramble die bleef bloeden in de rest van de wedstrijd.
De verdediging was stevig “ok” op keer, maar er waren ook gelegenheden waar Giant wideout Sterling Shepherd (8 rec, 112 yds, 1 TD) sneed door de Cowboys ‘secundair en hield de ketens in beweging. De Dallas run defense was niet bijzonder effectief en kreeg 125 yards tegen. Al met al speelden de Cowboys geen bijzonder goede wedstrijd in de kou en regen van New Jersey.
Terwijl ze in het tweede kwart met 20-6 achter kwamen, trokken de Cowboys – net als vorige week – zich op methodische wijze terug in de wedstrijd en kwamen binnen een punt van de leiding toen de wedstrijd het vierde kwart inging. En het was in dat noodlottige kwart dat een worstelend team onderuit werd gehaald door hun eigen hoofdcoach.
Het leek ook een no-brainer. New York quarterback Daniel Jones vond receiver Dante Pettis voor een 10-yard gain op 3rd-and-16 dat de Giants in field goal range bracht. Maar latere herhalingen tonen aan dat Pettis de bal gevangen had. Het leek volkomen duidelijk, maar Dallas hoofdcoach Mike McCarthy gooide nooit de uitdagingsvlag. Giants’ kicker Graham Gano boorde de kick en gaf hen een 23-19 voorsprong. De Cowboys zouden geen punt meer scoren.
Kijk, het is één ding als het niet zo duidelijk was. Verspil de time-out niet. Leef om nog een dag te vechten. Maar als de hele omroepersploeg zich afvraagt waarom de vlag niet werd gegooid, dan moet je je toch wel even afvragen. Op een dag waar punten zo belangrijk waren, is het moeilijk om McCarthy’s logica achter het niet aanvechten van de vangst te begrijpen. De non-challenge vertegenwoordigde effectief het verschil tussen een velddoelpoging en een punt. Dit team heeft het dit seizoen al moeilijk genoeg gehad zonder de hulp van hun hoofdcoach. Het niet aanvechten van gisteren was een domme beslissing die uiteindelijk hun lot heeft bezegeld.
Als dit dus is wat we van Mike McCarthy kunnen verwachten, waarom hebben we hem dan teruggehaald? Kun je je voorstellen wat de lokale en nationale verontwaardiging zou zijn geweest als Jason Garrett deze afschuwelijk slechte beslissing had genomen? Ik weet hoe het werkt met deze franchise, dat wel. Het is onmogelijk dat de familie Jones een coach ontslaat, slechts één jaar na een overwegend rampzalig seizoen waarin hun quarterback zijn rechterbeen slechts vijf wedstrijden lang verminkt zag worden.
Maar als iemand die begaan is met het lot van dit team, maak ik me gewoon grote zorgen over de besluitvorming tijdens de wedstrijd. De non-challenge van gisteren heeft elk idee van winnen in feite de deur uit gedaan. Voor een team met zoveel tekortkomingen, hebben ze het zeker niet nodig dat de hoofdcoach zulke verschrikkelijke fouten maakt op de slechtst mogelijke momenten. Dat zal moeten veranderen als ze enige hoop hebben op verbetering in de toekomst.