She’s One Cool Dog: Overzicht van de Amerikaanse coyote
Over de hele wereld zijn er veel wilde hondensoorten, maar Noord-Amerika is het thuis van een heel speciale hond: de coyote! Zeer gerespecteerd door de inheemse Amerikanen, hebben coyotes een speciale plaats in onze geschiedenis. De schapen- en geitenhoeders van de Navaho hadden veel respect voor coyotes, en noemden ze “Gods hond”. Pas toen blanke schapenboeren grote kuddes onbeschermde schapen gingen hoeden, kwamen coyotes in een ongunstig daglicht te staan.
Coyotes (canis latrans, wat pratende hond betekent) zijn wilde honden die veel groter lijken dan ze in werkelijkheid zijn. Ze lijken op een grijze Duitse herder, met grote, puntige oren en een smalle snuit. De kleur varieert van grijs tot rood, afhankelijk van de geografische locatie, maar ze hebben allemaal een zwart getipte staart. Coyotes uit het westen wegen meestal 25-35 pond, en coyotes in het noordoosten kunnen tot 45 pond wegen.
Coyotes komen alleen voor in het westelijke tweederde deel van het continent, maar worden tegenwoordig in heel Noord-Amerika aangetroffen, van de arctische gebieden van Alaska tot aan Costa Rica in het zuiden. Ze leven in woestijnen, prairies, bossen, moerassen en stedelijke omgevingen. Het extreme aanpassingsvermogen van dit dier stelt het in staat de leegte op te vullen die is ontstaan door de uitroeiing van andere grotere, meer gespecialiseerde roofdieren zoals grizzly’s, wolven en bergleeuwen. Van nature een alleseter, eten coyotes zowel vlees als plantaardig materiaal, hoewel ze zich voornamelijk voeden met knaagdieren en aas.
Coyotes zijn roedeldieren met een sociale structuur die lijkt op die van wolven. Roedels bestaan uit een dominant mannetje en vrouwtje (alfapaar), en uitgebreide familieleden (bèta’s en omega’s). Gewoonlijk plant alleen het alfapaar zich voort, en produceert één nest per jaar. Ze broeden in de maanden januari tot begin maart, en de draagtijd bedraagt 62 dagen. Coyotes bevallen in uitgebreide holen, vaak gemaakt door tunnels te graven in de heuvels. Om de jongen te beschermen tegen parasieten en om te voorkomen dat ze door andere roofdieren worden opgemerkt, worden bij het grootbrengen van één nest meerdere holen gebruikt. De pups worden met gesloten ogen geboren en gaan, zoals bij huishonden, na 10 tot 14 dagen open. De grootte van het nest varieert van 4 tot 9 pups, waarbij gemiddeld twee pups het eerste jaar overleven in niet-geëxploiteerde populaties (in gebieden waar geen zware vangst en jacht plaatsvindt). De jongen bezwijken aan predatie, ziekte, weersomstandigheden en andere natuurlijke oorzaken.
De territoria van de coyote kunnen het best worden omschreven als cirkelvormige gebieden. De holen bevinden zich meestal in het kerngebied of in het midden van de cirkel. Dit gebied wordt fel verdedigd tegen andere coyotes en roofdieren, vooral in het voorjaar en de vroege zomermaanden als er jongen zijn.
Nadat ze aan mensen gewend zijn, zijn coyotes over het algemeen schuw en op hun hoede voor mensen. Coyotes worden soms het slachtoffer van wolven, bergleeuwen en beren. In het wild worden ze gemiddeld vijf jaar oud, hoewel ze tot in hun tienerjaren kunnen leven. In geëxploiteerde populaties, waar veel wordt gejaagd en gevangen, is de levensduur aanzienlijk korter.
Het belang van coyotes
Net als andere roofdieren spelen coyotes een belangrijke rol in het gezond houden van natuurgebieden. In feite zijn coyotes een belangrijke soort, wat betekent dat hun aan- of afwezigheid een grote invloed heeft op de omringende biologische gemeenschap.
Soorten als de coyote kunnen een regulerend effect hebben op kleinere roofdierpopulaties (mesopredatoren), waardoor prooien van de kleinere roofdiersoorten kunnen overleven. Omdat mesopredatoren bijvoorbeeld eieren en kleine of jonge grondnestvogels consumeren, kan een toename van de kleinere roofdieren grote gevolgen hebben voor de vogelpopulaties. De diversiteit van vogelsoorten neemt af naarmate er meer mesopredatoren voorkomen, vooral vossen, katten, opossums en wasberen. Eén studie heeft aangetoond dat saliehoenders profiteren van de aanwezigheid van coyotes, omdat coyotes het aantal nestpredatoren verminderen; de populatie van konijnen beperken, wat op zijn beurt de aanwezigheid van adelaars beperkt (die jagen op eieren en jongen van saliehoenders); en het aantal concurrenten vermindert die planten eten die saliehoenders eten.
Door een top-down regulering van andere soorten te bewerkstelligen, houden coyotes het evenwicht in het voedselweb onder en rond hen in stand. Als coyotes in een natuurgebied afwezig zijn of zelfs sterk gereduceerd, worden de verhoudingen tussen de soorten onder hen in het web veranderd, waardoor veel kleine soorten gevaar lopen.
Waarheden over Coyotes: Wist u dat?
- Coyotes paren vaak voor het leven
- Over het algemeen zijn roedelleden verwant, maar soms accepteert een roedel een solitaire coyote als deel van zijn “familie”
- Coyotes zijn niet graag “eenlingen”; maar als individuen afdwalen van hun eigen roedel, wordt dit “zwerven” genoemd
- Altruïsme is waargenomen bij coyotes wanneer ze voedsel naar andere gevangen of gewonde coyotes brengen
- Roedels van coyotes hebben sterk afgebakende territoria die ze verdedigen
- Studies hebben aangetoond dat holen steeds opnieuw worden gebruikt gedurende opeenvolgende generaties
- Het doden van coyotes leidt tot een toename van hun voortplanting
- Wolven zijn natuurlijke predatoren van coyotes, en waar wolven zijn geherintroduceerd, is de coyote populatie met 50 procent afgenomen
- Coyotes kunnen snelheden tot 40 mijl per uur halen
- Coyotes planten zich meestal voort als ze 22 tot 34 maanden oud zijn
- Coyotes hebben een uitstekend gehoor en zijn vaak in staat muizen te horen onder diepe sneeuw of dik gras
- Coyotes hebben meer vocalisaties dan enig ander wild zoogdier in Noord-Amerika
- Coyotes braken voedsel uit voor pups als ze 5 tot 6 weken oud waren, en introduceren vast voedsel met 8 tot 10 weken
- Coyotes zijn opportunistische omnivoren en eten bijna alles – slangen, kikkers, sprinkhanen, druiven, perziken, meloenen, pompoenen en stinkdieren.
- De wederzijds behulpzame relatie tussen coyotes, kraaien en eksters zorgt ervoor dat ze allemaal gemakkelijker voedsel kunnen vinden.
- In de meeste staten zijn er weinig tot geen regels die coyotes beschermen.
- Aanvallen door coyotes op mensen zijn zeldzaam, en worden bijna altijd in verband gebracht met mensen die ze aan voedsel laten wennen. Of in sommige gevallen waar coyotes als huisdier worden gehouden, kunnen ze agressief worden
Coyote Control: Is het effectief of noodzakelijk?
Meer dan 70 erkende wetenschappers hebben een brief ondertekend waarin ze bevestigen dat het lukraak doden van coyotes niet de oplossing is, omdat het de populatie kan doen toenemen en coyotes kan aanzetten tot het aanvallen van vee. Lees meer in Telling the Scientific Truth about Coyotes, gepubliceerd in The Santa Fe New Mexican, 9 feb. 2019.
Een van ’s lands meest vooraanstaande wildlife ecologen, Dr. Robert L. Crabtree, heeft tientallen jaren uitgebreid onderzoek gedaan naar roofdier-ecologie en coyotes. Zijn bevindingen tonen aan dat het lukraak doden van volwassen coyotes, zoals dat gebeurt door USDA Wildlife Services, de coyotepopulatie juist doet toenemen. Zo zet dodelijke controle coyotes ertoe aan zich te richten op onnatuurlijke prooibronnen, zoals schapen, om zo grotere nesten jongen te voeden. Dr. Crabtree schreef voor ons een wetenschappelijke opiniebrief over de bestrijding van de coyote.
- Lees de onderzoekssamenvatting
- Lees de brief van Dr. Crabtree
Dr. Crabtree heeft aandacht gekregen in de New York Times, het tijdschrift Outside en het tijdschrift van de National Wildlife Federation, om er maar een paar te noemen. Zijn werk met coyotes is ook het onderwerp geweest van talrijke wildlife documentaires en werd opgetekend door Todd Wilkinson in het boek Track of the Coyote, gepubliceerd door Northword Press in 1995. Over Dr. Crabtree
We raden u aan Killing Coyote te bekijken, een van de beste films ooit gemaakt over de benarde situatie van de Amerikaanse coyote. Onze regisseur, Brooks Fahy, speelt een prominente rol. De trailer is hieronder beschikbaar, en de volledige film (83 minuten) is hier te koop bij High Plains Films.
Veelgestelde vragen
Doden coyotes voor hun plezier?
Nee. Coyotes doden alleen genoeg om zichzelf en hun jongen te voeden, en doden meestal maar één dier voor hun behoeften. Honden doden echter vaak veel dieren tegelijk, zoals kippen en schapen; de dood van deze dieren wordt vaak geweten aan coyotes.
Wat is dodelijke roofdierbestrijding?
Dodelijke roofdierbestrijding is het doden van coyotes en andere roofdieren met behulp van methoden zoals het zetten van vallen en strikken, het gebruik van gif, verdelgen vanuit de lucht, en denning. Het grootste roofdierbestrijdingsprogramma wordt gesponsord door de Amerikaanse overheid en heet Wildlife Services.
Worden de coyote-populaties niet explosief als we ze niet onder controle houden?
Als ze met rust worden gelaten, reguleren coyotes hun eigen aantal. Ze worden beïnvloed door dezelfde factoren die ook veel andere wilde dierenpopulaties beïnvloeden: sociale structuur, beschikbaarheid van prooien, territorium en het weer. De meeste coyotepopulaties staan echter onder voortdurende druk van programma’s om roofdieren dodelijk te bestrijden, en van pelsdiervangst, sportjacht, wedstrijdjacht, en premiejacht. Deze wrede, contraproductieve programma’s kunnen er juist voor zorgen dat het aantal coyotes weer toeneemt. Vergeet niet dat coyotes in sociale structuur bijna identiek zijn aan wolven, in die zin dat alleen het alfapaar nakomelingen produceert, terwijl andere dieren die in staat zijn zich voort te planten, zogeheten gedragsmatig steriel blijven.
Tegengesteld daaraan is dat programma’s gericht op het terugdringen van coyotes – zoals programma’s voor dodelijke controle, sportvangst en jacht – er in feite voor zorgen dat het aantal coyotes toeneemt. Coyotes reageren op ongedifferentieerde bestrijdingsprogramma’s met een aantal complexe biologische mechanismen, die zeer efficiënt werken om hun aantal op te voeren. Als het alfapaar wordt gedood, gaan ondergeschikte roedelleden fokken en grotere nesten met grotere jongen voortbrengen met een hogere overlevingskans. Om robuustere nesten te kunnen voeden, kunnen coyotes hun jachtgewoonten veranderen in onnatuurlijke en grotere prooien, zoals vee. Meer vervolging leidt dus tot grotere populaties en meer predatie – een reactie die precies het tegenovergestelde is van wat de bestrijding moet opleveren. Lees meer over dit probleem en over de parings- en voortplantingsgewoonten van de coyote in onze video, Het geheime leven van de coyote.
Is predatie van vee door coyotes een belangrijke bron van verliezen voor veeboeren?
Nee. Ademhalingsproblemen, spijsverteringsproblemen, bevallingen en het weer veroorzaken de meeste verliezen aan vee. Helaas krijgen coyotes die scharrelen onder schapen vaak de schuld van hun dood, terwijl de dieren in werkelijkheid door andere oorzaken zijn gestorven, zoals barre weersomstandigheden.
Moet men coyotes doden om de veestapel te beschermen?
De misplaatste vervolging van coyotes heeft hun populatie alleen maar doen toenemen en groeien. Het is duidelijk aangetoond dat we vee zoals schapen en runderen kunnen beschermen zonder wilde dieren te doden. Veeboeren die geen problemen hebben met roofdieren passen meestal goede veehouderijmethoden toe, zoals het gebruik van waakhonden, ezels, lama’s, elektrische afrasteringssystemen en getrainde herders; het lammeren in stallen; en ’s nachts op stal zetten of gedeeltelijk opsluiten. Preventieve, niet-dodelijke maatregelen werken het beste in de omgang met coyotes.
Is het doden van coyotes essentieel voor de bescherming van prooisoorten als herten en pronghorn antilopen?
De meeste staats- en federale “wildlife management” agentschappen hebben als mandaat het doden te reguleren. Dit betekent dat populaire wildsoorten, met name hoefdiersoorten als herten en pronghorn antilopen, kunstmatig in hoge dichtheden worden gehouden omwille van de jacht (inkomsten). Coyotes hebben altijd grote aantallen kalveren van herten en antilopen gevangen tijdens de paaiperiode in het voorjaar. Uit onderzoek blijkt dat de grootste sterfte onder reekalfjes slechts enkele weken duurt, en dat het aantal reekalfjes, waaronder vaak tweelingen, veel groter is dan wat coyotes kunnen wegvangen. Dit proces heeft zich in de loop van duizenden jaren ontwikkeld. De achteruitgang van bepaalde prooisoorten, zoals de pronghorn antilope, heeft meer te maken met de invloed van de veestapel op de habitat door overbegrazing, afrastering en menselijke ontwikkeling dan met predatie.
Tips voor het samenleven met coyotes
De meeste coyoteproblemen worden veroorzaakt doordat mensen coyotes voeren of ze op een andere manier aan mensen laten wennen. Stedelijke gemeenschappen hebben onbedoeld een aantrekkelijke prooi voor coyotes gecreëerd door huiskatten zich ongebreideld te laten voortplanten, waardoor er verwilderde kattenpopulaties zijn ontstaan. Actieve sterilisatie- en sterilisatieprogramma’s voor katten kunnen dit overschot aan ongewenste huisdieren helpen voorkomen.
Hier volgen enkele nuttige erf- en gedragsaanpassingen:
- Voer coyotes of andere wilde dieren niet!
- Blijf alle huisdieren binnen van zonsopgang tot zonsondergang, wanneer de meeste roofdieren worden gedood
- Verwijder alle etensresten in afgedekte vuilnisbakken en zet het deksel vast met een bungeekoord
- Verwijder ’s nachts waterbronnen en voedsel voor huisdieren
- Installeer een omheining van een meter of 6voet hekwerk met een overstek om coyotes buiten te houden
- Beveilig hekwerk met gronddraad zodat coyotes niet onder hekwerk door kunnen graven of wurmen
- Installeer automatische verlichtingssystemen rond het huis
- Verwijder struikgewas dat coyotes kan beschutten
De Humane Society of the United States heeft de volgende uitstekende serie gidsen voor coëxistentie met coyotes gepubliceerd:
- Coyote Conflicten voorkomen: Hoe u coyotes uit uw tuin houdt en uw huisdieren veilig houdt
- Oplossingen voor Coyote Conflicten: Waarom doden geen conflicten met coyotes oplost
- Coyote Hazing Guidelines: Hoe te hazen voor een effectieve hervorming van het gedrag van coyotes
- Een sjabloon voor Coyote Management & Coëxistentieplan
Artikelen &Verslagen
Urban Coyotes
- Daarom zijn er zo veel coyotes en waarom verspreiden ze zich zo snel – Washington Post, 22 mei 2018
- Stedelijke coyotes dwalen nooit af: New Study Finds 100 Percent Monogamy – Ohio State University’s Research & Innovation Communications, 25 sept. 2012
- New Dog in Town – Feature over wilde coyotes – die zich hebben gevestigd in of rond elke grote stad in de Verenigde Staten, bloeiend als nooit tevoren – en wat dit betekent voor het land. Artikel van Christopher Ketcham, Orion Magazine, sept./okt. 2010
- Urban Coyote Ecology and Management – Een uitstekend rapport over de ecologie van de stedelijke coyotes met veel foto’s en gegevens door de Cook County, Illinois, Coyote Project, 2006
- Coyotes en mensen: Kunnen we naast elkaar bestaan? – Een wetenschappelijk artikel met casestudies van stadscoyotes in Vancouver, BC, en Marin County, CA, gepresenteerd op de 22e Vertebrate Pest Conference, Berkeley, CA, mrt. 2006
Een programma dat werkt
- Natuurbehoud in actie: Vrede sluiten met de coyote – Een artikel over een innovatief programma in Marin County, CA, dat schapen beschermt tegen coyotes met niet-dodelijke methoden. Aanbevolen in Bay Nature, Jan.-Mar. 2007
Helpt het doden van coyotes de schapenindustrie?
- Predator Control Fails to Help Sheep Industry – Wildlife Conservation Society, 15 mrt. 2006
- Subsidized Predator Control & Economic Correlates on the Sheep Industry – K. Murray Berger, Wildlife Conservation Society, 2006
Wij verzetten ons tegen alle Coyote Killing Contests (aka Contest Hunts)
- De wetenschappelijke waarheid over coyotes vertellen – The Santa Fe New Mexican, Feb. 9, 2019
- Whack Off Ears for New Years – Eugene Weekly, Jan. 14, 2010
- Predator Advocates Object To Planned Coyote Hunt – Oregon Public Broadcasting, Jan. 12, 2010
- Activisten verzetten zich tegen coyote ‘derby’ in zuidoost Oregon – Oregon Live, 12 jan. 2010
- Coyote Killing Contest Prompt Howls – door Matthew Brown, Associated Press, 11 jan. 2007