Wat is collectief onderhandelen?
Collectieve onderhandelingen zijn het proces van onderhandelingen over de arbeidsvoorwaarden tussen een werkgever en een groep werknemers. De arbeidsvoorwaarden omvatten waarschijnlijk zaken als arbeidsvoorwaarden, arbeidsomstandigheden en andere regels op de werkplek, maar ook het basisloon, het loon voor overwerk, werktijden, ploegendiensten, vakantiedagen, ziekteverlof, vakantiedagen, pensioenuitkeringen en ziektekostenvergoedingen.
Key Takeaways
- Collectieve onderhandelingen zijn het proces van onderhandelingen over de arbeidsvoorwaarden tussen een werkgever en een groep werknemers, zoals loon en arbeidsomstandigheden.
- Het proces vindt plaats tussen de bedrijfsleiding en een vakbond.
- Ruwweg 10,3% van de Amerikaanse werknemers is lid van een vakbond, waarbij 33,6% van de werknemers in de publieke sector is aangesloten bij een vakbond, tegenover 6,2% voor de particuliere sector.
- Het mediane weekloon van vakbondswerknemers is vanaf 2019 hoger dan dat van niet-vakbondswerknemers, respectievelijk $ 1.095 versus $ 892.
Hoe collectieve onderhandelingen werken
In de VS vinden collectieve onderhandelingen plaats tussen vakbondsleiders en de directie van het bedrijf dat de werknemers van de vakbond in dienst heeft. Het resultaat van de collectieve onderhandelingen wordt een collectieve arbeidsovereenkomst genoemd, waarin de arbeidsvoorwaarden voor een bepaald aantal jaren worden vastgelegd. De leden van de vakbond betalen de kosten van deze vertegenwoordiging in de vorm van vakbondscontributie. Het proces van collectieve onderhandelingen kan gepaard gaan met vijandige stakingen of uitsluitingen van werknemers als de twee partijen moeite hebben om tot een overeenkomst te komen.
In de VS zijn er vakbonden in zowel de private sector als de publieke sector. Het Bureau of Labor Statistics (BLS) meldt dat in 2019 10,3% van de werknemers in de VS lid was van een vakbond. Vakbondsvorming komt veel vaker voor in de publieke sector, met 33,6% van deze werknemers die lid zijn van een vakbond, vergeleken met slechts 6,2% van de werknemers in de particuliere sector. Werknemers die lid zijn van een vakbond zijn onder meer supermarktmedewerkers, werknemers in de luchtvaart, beroepssporters, leraren, automobielarbeiders, postbodes, acteurs, landarbeiders, staalarbeiders en nog veel meer.
Het gemiddelde weekloon van werknemers die lid zijn van een vakbond is nog steeds hoger dan dat van werknemers die geen lid zijn van een vakbond, namelijk $1.095 tegenover $892. Bovendien verschillen de vakbondspercentages aanzienlijk tussen staten. In 2019 behoorde bijna 23,5% van de werknemers in New York tot een vakbond, terwijl nauwelijks 2,2% van de werknemers in South Carolina lid was van een vakbond.
Kritiek op collectieve onderhandelingen
Collectieve onderhandelingen zijn de hele 21e eeuw omstreden geweest, met name in het geval van werknemers in de publieke sector. Omdat de lonen van werknemers in de publieke sector uit de belastingopbrengsten worden gefinancierd, beweren tegenstanders van collectieve onderhandelingen dat de praktijk leidt tot buitensporige lonen die een te zware last op de schouders van de belastingbetalers leggen. Voorstanders van collectieve onderhandelingen in de publieke sector beweren dat de zorgen over te hoge lonen ongegrond zijn en dat werknemers in de publieke sector die onder een CAO vallen hooguit 5% meer verdienen dan hun collega’s die niet bij een vakbond zijn aangesloten.
In het verleden hebben de gouverneurs Chris Christie van New Jersey en Scott Walker van Wisconsin hoogoplopende gevechten uitgevochten met vakbonden in de publieke sector. Christie kwam onder vuur te liggen van de New Jersey Education Association (NJEA) omdat hij de pensioenen van leraren herstructureerde als onderdeel van zijn pogingen om de staatsuitgaven te beteugelen. Het initiatief van Walker om de collectieve onderhandelingsrechten van leraren in Wisconsin te beperken bleek zo controversieel dat tegenstanders genoeg handtekeningen wisten te verzamelen om in juni 2012 een afzettingsverkiezing tegen Walker af te dwingen. De gouverneur zegevierde in de verkiezing.