Hashimoto’s thyreoïditis is een veel voorkomende ziekte waarbij een vorm van chronische ontsteking van de schildklier leidt tot een verminderde functie van de klier. Het is een auto-immuunaandoening, wat betekent dat iemands eigen immuunsysteem de schildklier aanvalt, zodat deze niet langer voldoende schildklierhormonen aanmaakt (hypothyreoïdie). Klinische verschijnselen die vaak voorkomen zijn: koud gevoel, depressieve stemming, droge huid, gezwollen ogen, constipatie, gewichtstoename, vertraagde hartslag, gewrichts- en spierpijn en vermoeidheid. Sommige maar niet alle mensen met thyreoïditis van Hashimoto hebben een vergrote klier, ook wel struma genoemd. Hashimoto thyreoïditis komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en komt vaak in families voor. Andere auto-immuunziekten komen vaak tegelijk voor, zoals vitiligo, reumatoïde artritis en diabetes type 1. De ziekte behoeft niet altijd behandeling, maar als dat wel het geval is, wordt zij behandeld met vervanging van synthetisch schildklierhormoon (soms wordt gedroogd schildklierhormoon gebruikt, dat niet synthetisch is). Selenium is een essentieel sporenelement dat in kleine hoeveelheden nodig is voor het goed functioneren van het immuunsysteem en de schildklier.
Vier studies met een onduidelijk tot hoog risico op vertekening die 463 deelnemers omvatten, werden geïncludeerd. De gemiddelde studieduur was 7,5 maanden (range 3 tot 18 maanden). Geen van de studies had betrekking op onze belangrijkste primaire uitkomst – ‘gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven’. Twee van onze secundaire uitkomsten – ‘verandering ten opzichte van de uitgangswaarde in levothyroxine (d.w.z. schildklierhormoon)-vervangingsdosering aan het eind van de studie’ en ‘economische kosten’ – werden evenmin beoordeeld. Eén studie met een hoog risico op vertekening toonde een statistisch significante verbetering van het subjectief welzijn met natriumseleniet 200 μg plus levothyroxine in vergelijking met placebo plus levothyroxine (14/18 vergeleken met 3/18, respectievelijk). Selenomethionine 200 μg verlaagde de serumspiegels van anti-thyroïde peroxidase antilichamen in drie studies, en hoewel de veranderingen ten opzichte van de uitgangswaarde statistisch significant waren, is hun klinische relevantie onduidelijk. Bijwerkingen werden gemeld in twee studies, en seleniumsuppletie leidde niet tot meer bijwerkingen dan werden waargenomen met placebo. In beide studies werd één bijwerking gemeld in de selenomethionine 200 μg plus LT4-arm tegen geen enkele in de controle-arm.
De conclusie is dat de resultaten van deze vier studies onvoldoende bewijs leveren om het gebruik van selenium bij de behandeling van Hashimoto’s thyroiditis te ondersteunen.