Wat is urine-incontinentie (enuresis)?
Luchtincontinentie (enuresis) is de medische term voor bedplassen. Incontinentie is het per ongeluk of opzettelijk plassen bij kinderen die op een leeftijd zijn waarop ze controle over hun blaas zouden moeten hebben. Meisjes krijgen meestal eerder controle over hun blaas dan jongens. Incontinentie kan worden gediagnosticeerd bij meisjes ouder dan 5 jaar en bij jongens ouder dan 6 jaar die nog steeds problemen hebben met de controle over hun urinewegen. Er zijn verschillende soorten bedplassen die kunnen voorkomen, waaronder de volgende:
-
Diurnal enuresis (overdag plassen)
-
Nocturnal enuresis (’s nachts plassen)
-
Secundaire enuresis (treedt op wanneer het kind wel een periode van droogheid heeft gehad, maar daarna weer periodes van incontinentie heeft)
Primary enuresis (treedt op wanneer het kind de zindelijkheidstraining nooit helemaal onder de knie heeft gekregen)
Wat zijn enkele belangrijke feiten over urine-incontinentie (enuresis)?
-
Volgens de American Academy of Pediatrics (AAP) treft nachtelijke enuresis 5 miljoen kinderen ouder dan 6 jaar in de V.S.
- Van de kinderen met bedplassen, hebben de meeste ’s nachts nat.
- Primaire enuresis is de meest voorkomende vorm van urine-incontinentie bij kinderen.
Nachtelijke enuresis komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes.
Wat zijn de oorzaken van urine-incontinentie?
Er zijn veel factoren die een rol kunnen spelen, en veel theorieën die worden geopperd over waarom kinderen plassen. Hieronder volgt een lijst met enkele mogelijke oorzaken van het probleem:
-
Slechte zindelijkheidstraining
-
Vertraging van het vermogen om urine op te houden (dit kan een factor zijn tot ongeveer de leeftijd van 5 jaar)
-
Kleine blaasjes
-
Slechte slaapgewoonten of de aanwezigheid van een slaapstoornis
-
Een probleem met de goede werking van hormonen die helpen bij het reguleren van het plassen
-
Medicatie die de slaap beïnvloedt
De meeste kinderen die in bed plassen hebben ten minste één ouder of een naast familielid die als kind ook last had van bedplassen
Hoe wordt urine-incontinentie (enuresis) vastgesteld?
Incontinentie voor urineverlies (enuresis) wordt meestal vastgesteld op basis van een volledige anamnese en een lichamelijk onderzoek van uw kind. Naast een gesprek met u en uw kind kan de arts ook het volgende doen om andere oorzaken van het plassen uit te sluiten:
- Urineonderzoek (om te controleren of er geen onderliggende infectie of aandoening zoals diabetes is)
- Bloeddrukmeting
-
Bloedonderzoek
Wat is de behandeling voor urine-incontinentie (enuresis)?
De specifieke behandeling voor enuresis wordt bepaald door de arts van uw kind op basis van:
-
De leeftijd, algemene gezondheid en medische voorgeschiedenis van uw kind
-
De ernst van de aandoening
-
De tolerantie van uw kind voor specifieke medicijnen, procedures, of therapieën
-
Verwachtingen voor het beloop van de aandoening
-
Uw mening of voorkeur
Voordat met de behandeling wordt begonnen, is het belangrijk om te weten dat:
-
Het kind heeft geen schuld en moet niet gestraft worden. Het kind kan het plassen niet beheersen.
-
Volgens de AAP gaat enuresis meestal vanzelf over bij ongeveer 15 procent van de getroffen kinderen per jaar.
Behandeling kan bestaan uit:
-
Positieve bekrachtiging van het kind (bijvoorbeeld het gebruik van stickerkaarten voor droge nachten)
-
Gebruik van nachtalarmen om het kind te helpen vertellen wanneer het plast
-
Medicijnen, zoals voorgeschreven door de arts van uw kind (om het plassen onder controle te houden)
-
Blaas training om de blaas te vergroten en het kind te laten weten wanneer hij of zij moet plassen. (Dit wordt gedaan door het kind gedurende de dag zo lang mogelijk te laten wachten met plassen en de blaas vol te laten lopen).
- Verminder de hoeveelheid vocht (AAP stelt deze aanpak voor als het kind denkt dat het helpt) en vermijd cafeïne ’s nachts
Daarnaast kan counseling van het kind en het gezin helpen om vast te stellen of het kind mogelijk onder stress staat.