Vroegste carrièreEdit
Alex Shibutani begon op zevenjarige leeftijd met schaatsen. Hij trainde oorspronkelijk als enkelschaatser en deed mee tot en met het jeugdniveau in het enkelspel. In maart 2003 woonde hij met zijn familie de wereldkampioenschappen in Washington D.C. bij. Hij zei: “We zaten dicht bij het ijs op de tweede rij, en toen de ijsdansers naar buiten kwamen voor hun warming-up, konden we echt een windvlaag voelen toen de schaatsers voorbij vlogen. We waren zo onder de indruk van de kunstzinnigheid, de schaatskwaliteit en de snelheid van de topteams dat we besloten het ook eens te proberen.”
Seizoen 2004-2005Edit
Maia en Alex Shibutani gingen in het voorjaar van 2004 met elkaar de strijd aan om te ijsdansen. Hun singles coach, Kathy Bird, regelde dat ze konden werken met hun eerste danscoaches Andy Stroukoff en Susie Kelley. De Shibutani’s werkten ook met Mary Marchiselli. Tijdens hun jeugdseizoen werden hun programma’s gechoreografeerd door Josh Babb.
Tijdens het seizoen 2004-2005, hun eerste seizoen van competitie, deden ze mee op het jeugdniveau, wat het laagste competitieniveau is in de U.S. Figure Skating teststructuur. Tijdens dat seizoen vertegenwoordigde Alex Shibutani de Hickory Hill Figure Skating Club in competitie. Zij namen deel aan de 2005 North Atlantic Regional Championships, de kwalificatiewedstrijd voor de U.S. Junior Championships, en wonnen de wedstrijd. De overwinning kwalificeerde hen voor de U.S. Junior Championships van 2005. Daar werden ze tweede in de eerste verplichte dans, vierde in de tweede verplichte dans en derde in de vrije dans, en eindigden met de zilveren medaille.
Seizoen 2005-2006Edit
Na de overstap naar het tussenniveau en de goede prestaties op de niet-kwalificatiewedstrijden, gingen de Shibutani’s naar Colorado Springs, Colorado om te werken met choreograaf Tom Dickson. Tijdens dat tussenseizoen werden ze gecoacht door Judy Blumberg aan de oostkust. Nadat ze het beter hadden gedaan dan verwacht bij de Lake Placid Ice Dance Competition in de zomer van 2005, besloten de Shibutani’s te verhuizen naar een beter trainingscentrum en verhuisden ze naar Colorado Springs om te trainen onder hoofdcoach Patti Gottwein. In die tijd werkten ze ook met Rich Griffin, Damon Allen en Eric Schulz.
Alex Shibutani veranderde zijn clubvertegenwoordiging in de Broadmoor Skating Club, waar hij en zijn zus trainden. De Shibutani’s wonnen de Southwestern Regional Championships, hun kwalificatiewedstrijd voor de U.S Junior Championships van 2006. Op de U.S. Junior Championships van 2006 werden ze tweede in de eerste verplichte dans en wonnen vervolgens de tweede verplichte dans en de vrije dans om de algemene titel te winnen. Ze werkten als gastbloggers en assistenten voor de media staf van U.S. Figure Skating op de U.S. Championships van 2006, en opnieuw op de Four Continents van 2006, die in Colorado Springs werden gehouden.
Seizoen 2006-2007Edit
De Shibutani’s promoveerden naar het novice niveau, het eerste en laagste van drie niveaus die op de U.S. Championships meedoen. Op de 2007 Midwestern Sectional Championships, hun kwalificatiewedstrijd voor de nationale kampioenschappen, streden de Shibutani’s voor de eerste keer volgens het ISU Judging System. Ze werden tweede in de eerste verplichte dans en wonnen vervolgens de tweede verplichte dans en de vrije dans om de competitie te winnen en zich te kwalificeren voor de 2007 U.S. Championships. Op de nationale kampioenschappen werden de Shibutani’s tweede in beide verplichte dansen en wonnen daarna de vrije dans om de gouden medaille voor nieuwelingen te winnen met een winstmarge van 2,06 punten op de zilveren medaillewinnaars Sara Bailey & Kyle Herring. Dit was hun tweede opeenvolgende nationale titel.
Na de U.S. kampioenschappen van 2007 veranderden de Shibutani’s van coach naar Igor Shpilband en Marina Zueva in Canton, Michigan. Een factor in de beslissing om van coach te veranderen was de kwestie van de universiteit voor Alex Shibutani, die op het moment van de verandering van coach nog twee jaar van de middelbare school over had en zijn universitaire opties overwoog.
Seizoen 2007-2008Edit
De Shibutani’s zijn nationaal opgeklommen naar het juniorenniveau. Ze konden echter geen internationale wedstrijden op juniorniveau spelen omdat Maia nog niet oud genoeg was. Tijdens de Midwestern Sectionals 2008 werden de Shibutani’s vierde in de verplichte dans en vervolgens derde in de originele en vrije dansen om de bronzen medaille te winnen. Deze medaille kwalificeerde hen voor de U.S. kampioenschappen van 2008. Op de nationale kampioenschappen werden ze 7de in de verplichte dans, 2de in de originele dans en 4de in de vrije dans. Ze werden 4de overall en wonnen de tinnen medaille.
Seizoen 2008-2009: Zilver op Wereldkampioenschappen JuniorenEdit
Maia Shibutani werd leeftijdsgerechtigd om deel te nemen aan het internationale juniorencircuit. De broers en zussen maakten hun internationale juniorendebuut op de ISU Junior Grand Prix (JGP). Op hun eerste evenement, de 2008-09 ISU Junior Grand Prix in Courchevel, Frankrijk, werden ze tweede in de verplichte dans en wonnen vervolgens de originele en de vrije dans om de gouden medaille te winnen met een winstmarge van 11,00 punten op de zilveren medaillewinnaars Kharis Ralph en Asher Hill. Daarna werden ze ingedeeld voor hun tweede evenement, het evenement in Madrid, Spanje. Op dit evenement werden ze tweede in alle drie de segmenten van de competitie en wonnen ze de zilveren medaille. Met deze twee medailles kwalificeerden ze zich voor de ISU Junior Grand Prix Finale 2008-2009, waarvoor ze de derde plaats bemachtigden. Door zich te kwalificeren voor dit evenement waren ze ook gekwalificeerd voor de Amerikaanse kampioenschappen van 2009.
De Junior Grand Prix Finale werd voor het eerst gelijktijdig met de seniorenfinale gehouden en had dus geen verplicht danssegment. De Shibutani’s werden 7de in de originele dans en 3de in de vrije dans, en eindigden op de 4de plaats overall.
De Shibutani’s gingen door naar de U.S. Championships 2009, waar ze voor het tweede opeenvolgende jaar deelnamen op het junior niveau. Daar werden de Shibutani’s tweede in de verplichte dans, de originele dans en de vrije dans. Ze wonnen de zilveren medaille en behaalden daarmee hun vijfde achtereenvolgende podiumplaats op een wedstrijd op nationaal niveau. Na de wedstrijd werden de Shibutani’s opgenomen in het team voor de wereldkampioenschappen junioren 2009.
Op de juniorenwereldkampioenschappen werden de Shibutani’s 5de in de verplichte dans, 4de in de originele dans en 2de in de vrije dans. In de leeftijd van 14 en 17 jaar wonnen ze de zilveren medaille.
Seizoen 2009-2010Edit
De Shibutani’s wonnen hun beide JGP-evenementen en wonnen de bronzen medaille tijdens de JGP-finale. Ze schaatsten opnieuw op juniorniveau tijdens de US Nationals, die ze wonnen. Op de Junior Worlds 2010 eindigden ze op het podium op de vierde plaats. Dit was hun laatste juniorenwedstrijd.
Seizoen 2010-2011: Wereldbronzen medailleEdit
De Shibutani’s verhuisden naar het seniorenniveau. Tijdens de Nebelhorn Trophy 2010 eindigden ze als vijfde, na de korte dans werden ze achtste met een sterke vertoning in de vrije dans. Ze wonnen de bronzen medaille op zowel de 2010 NHK Trophy en de 2010 Skate America, waardoor ze het eerste dansteam waren dat een medaille won op beide Grand Prix evenementen in hun eerste senior seizoen. Ze waren de eerste plaatsvervangers voor de Grand Prix finale.
De Shibutani’s eindigden tweede op de U.S. Nationals en werden gekozen om deel te nemen aan de Four Continents en World Championships. Ze wonnen de zilveren medaille op de Four Continents. Op de Wereldkampioenschappen stonden ze na de korte dans op de vierde plaats, 4,09 punten achter de als derde geplaatste Nathalie Péchalat / Fabian Bourzat. In de vrije dans scoorden ze 4,34 voor Pechalat en Bourzat, die beiden waren gevallen. De Shibutani’s eindigden derde met 0,25 punten verschil en wonnen brons in hun WK-debuut, een prestatie die zelfs Tessa Virtue en Scott Moir, de huidige Olympische kampioenen, niet hadden volbracht.
Seizoen 2011-2012Edit
De Shibutani’s begonnen hun seizoen met een zilveren medaille tijdens de Finlandia Trophy 2011. Aan het begin van hun Grand Prix-seizoen wonnen ze zilver tijdens de Beker van China 2011. Een week later werden ze eerste op de NHK Trophy 2011, waar ze Kaitlyn Weaver en Andrew Poje 0,09 punt voorbleven voor goud. Het was de eerste Grand Prix-titel voor de Shibutani’s bij de senioren. Hun gecombineerde resultaten kwalificeerden hen voor de Grand Prix-finale.
De Shibutani’s werden 4e op de Four Continents 2012 en 8e op de Wereldkampioenschappen 2012.
Uitgenodigd door minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton, woonden de Shibutani’s een diner bij ter ere van de Japanse premier Yoshihiko Noda op 1 mei 2012, in Washington, D.C.
Na het ontslag van Igor Shpilband uit de Arctic Edge Arena in juni 2012, besloten de Shibutani’s om op de ijsbaan te blijven met Marina Zoueva en beëindigden hun samenwerking met Shpilband.
2012-2013 seizoenEdit
De Shibutani’s werden derde in de korte dans op de 2012 Rostelecom Cup. Ze pauzeerden hun vrije dans een halve minuut omdat Alex een spier in zijn dij verrekte. Ze mochten doorgaan vanaf het punt van onderbreking en eindigden als vierde achter de Russische ijsdansers Victoria Sinitsina en Ruslan Zhiganshin. Ze wonnen de bronzen medaille op hun volgende evenement, de NHK Trophy 2012. De Shibutani’s wonnen ook brons op de 2013 U.S. Championships. Ze namen vervolgens deel aan de vier continenten van 2013 en eindigden als 4e achter Madison Chock en Evan Bates. Op de wereldkampioenschappen 2013 werden de Shibutani’s 8e.
2013-2014 seizoenEdit
De Shibutani’s begonnen hun seizoen met het winnen van bronzen medailles op 2013 Skate America en 2013 NHK Trophy. Daarna wonnen ze de bronzen medaille op de 2014 U.S. Championships en werden ze genoemd in het Amerikaanse team voor de Olympische Winterspelen van 2014 in Sochi, Rusland. Ze werden 9e op de Olympische Spelen. De Shibutani’s deden ook mee aan de Wereldkampioenschappen 2014, waar ze 6e werden.
2014-2015 seizoenEdit
De Shibutani’s begonnen hun seizoen met het winnen van de gouden medaille op de Ondrej Nepela Trophy 2014. Daarna wonnen ze de zilveren medaille op de 2014 Skate America. Op de 2014 Ice Challenge wonnen de Shibutanis de gouden medaille. Daarna gingen ze verder op hun tweede Grand Prix evenement, 2014 Cup of China, waar ze de zilveren medaille wonnen. Hun resultaten op de Grand Prix series kwalificeerden hen voor de 2014-15 Grand Prix Final, waar ze 4e werden.
Op de 2015 U.S. Championships won het duo de zilveren medaille achter Madison Chock en Evan Bates. Vervolgens gingen ze door naar de 2015 Four Continents Championships en de 2015 World Championships, waar ze respectievelijk 3e en 5e werden.
Seizoen 2015-2016: Terugkeer naar WereldpodiumEdit
De Shibutani’s begonnen hun seizoen met het winnen van de bronzen medaille tijdens 2015 Ondrej Nepela Trophy. In het Grand Prix-circuit kregen ze staande ovaties voor Fix You, hun Coldplay-vrije dans. Ze wonnen de zilveren medaille op 2015 Skate Canada International en de gouden medaille op de 2015 NHK Trophy, voor hun tweede carrière Grand Prix evenement titel.
Ze kwalificeerden zich voor de 2015-16 Grand Prix finale als de vierde gerangschikte team op basis van kwalificatiecriteria die waren gewijzigd in een poging om rekening te houden met de gedeeltelijk geannuleerde Trophee Bompard evenement. Hun gecombineerde korte dans en vrije dans score van NHK Trophy van 174,43 punten was de hoogste totale score onder alle deelnemers tijdens het Grand Prix seizoen. Tijdens de Grand Prix Finale werden ze 4e in de korte dans. De avond voor de vrije dans werd Alex ernstig ziek met voedselvergiftiging. Ze kozen ervoor om toch mee te doen, en kregen nog een staande ovatie voor hun vrije dans. Ze werden 4de in de vrije dans en 4de algemeen. Ze trokken zich terug uit de tentoonstelling zodat Alex kon herstellen.
Op de 2016 U.S. Championships werden de Shibutani’s tweede achter Madison Chock en Evan Bates tijdens de korte dans, maar schoven op na de vrije dans om hun eerste senior US-titel te winnen. Ze verdienden staande ovaties van het publiek bij beide segmenten van de competitie.
De Shibutani’s deden vervolgens mee aan de 2016 Four Continents Championships. Ze zetten persoonlijke bests en eindigden als eerste in beide segmenten van de wedstrijd voor hun eerste ISU Championship titel.
De Shibutani’s sloten hun seizoen af op de 2016 World Figure Skating Championships. Daar zetten ze nieuwe persoonlijke bests en eindigden ze als tweede in beide wedstrijdsegmenten voor hun tweede wereldmedaille.
2016-2017 seizoenEdit
Op de Amerikaanse kampioenschappen van 2017 wonnen de Shibutani’s hun tweede nationale titel; ze versloegen Chock/Bates met 1,01 punt nadat ze eerste waren geworden in de korte dans en tweede in de vrije dans. De broers en zussen wonnen zilver op de Four Continents 2017 in Gangneung (Zuid-Korea), waar ze in beide segmenten tweede werden na Canada’s Virtue/Moir.
Op de Wereldkampioenschappen 2017 in Helsinki (Finland) werden ze vijfde in de korte dans en vierde in de vrije dans, en eindigden ze als derde overall met een marge van 0,37 op Canada’s Weaver/Poje. De broers en zussen ontvingen hun derde wereldmedaille, brons.
2017-2018 seizoenEdit
De Shibutani’s maakten hun seizoensdebuut tijdens de 2017 Rostelecom Cup. Ze scoorden 77,30 in de korte dans en 111,94 in de vrije dans om eerste te worden in beide segmenten en wonnen de gouden medaille, met 189,24 punten. Op hun tweede GP-evenement, 2017 Skate America, wonnen ze opnieuw zowel de korte dans als de vrije dans voor een totaal van 194,25 en de eerste plaats overall, waarmee ze zich kwalificeerden voor de Grand Prix Final in Nagoya. Tijdens de Grand Prix Finale behaalden ze een tweede opeenvolgende bronzen medaille.
Op de 2018 U.S. Figure Skating Championships werden de Shibutani’s eerste in de korte dans en derde in de vrije dans, waarmee ze tweede algemeen werden achter Madison Hubbell en Zachary Donohue. Ze keerden terug naar de Olympische Winterspelen in 2018, favorieten voor een medaille in het ijsdansevenement. Ze voerden zowel de korte als de vrije dans uit in het team kunstschaatsen evenement en hielpen Team USA de bronzen medaille te winnen. De Shibutani’s versloegen later mede-Amerikanen Madison Hubbell en Zachary Donohue voor de bronzen medaille in het ijsdansen. Maia en Alex behaalden een score voor de korte dans van 77,73, een score voor de vrije dans van 114,86 en een totaalscore van 192,59. Zij waren de enige Amerikanen die een medaille behaalden in hun individuele onderdeel.
seizoen 2018-2019Edit
De Shibutani’s deden niet mee in het seizoen 2018-2019.
seizoen 2019-2020Edit
De Shibutani’s doen niet mee in het seizoen 2019-2020. Dit is het tweede seizoen waarin de Shibutani’s niet meedoen sinds het seizoen 2017-2018.