Het stuk Route 66 dat vanuit Albuquerque, New Mexico, naar het oosten loopt en het stadje Tijeras aandoet, is op z’n best verlaten. Behalve een handvol benzinestations en een spinnenweb van hoogspanningskabels die hun schaduw werpen op de tweebaansweg, is er niet veel te zien.
Twee jaar geleden kreeg het New Mexico Department of Transportation (NMDOT), samen met National Geographic Channel, het idee om een weg te maken die zingt, letterlijk. Met de hulp van San Bar Construction Corp., een in New Mexico gevestigd bedrijf dat verkeersregelinrichtingen en verkeersborden ontwerpt en bouwt, creëerde NMDOT een stuk weg tussen kilometerpalen vier en vijf dat muziek speelt wanneer er een voertuig overheen rijdt. Maar er is een addertje onder het gras: het deuntje, in dit geval “America the Beautiful”, werkt alleen als auto’s precies 45 km/u rijden. Het doel van de weg is tweeledig: om chauffeurs aan te moedigen zich aan de maximumsnelheid te houden en om een beetje opwinding te brengen op een anders monotone snelweg.
“Route 66 is een zeer historische weg en het leek ons leuk om zoiets te doen op zo’n uniek stuk snelweg,” vertelt Matt Kennicott, directeur communicatie van NMDOT, aan Smithsonian.com. “We kozen dit stuk vanwege de historische en reiswaarde. Albuquerque heeft verschillende oldtimerclubs die dateren uit de hoogtijdagen van Route 66 en die graag over de weg cruisen, dus het leek ons een goed idee.”
De opgepepte Ford Mustangs en Pontiac GTO’s zijn niet de enige voertuigen die op Route 66 hun kicks krijgen. Ooit was de historische weg een van de belangrijkste verbindingswegen tussen Chicago en Los Angeles, en diende als levensader voor boeren en veeboeren die tijdens de Dust Bowl de door droogte geteisterde regio ontvluchtten op zoek naar werk. Na de Tweede Wereldoorlog groeide het autobezit en Route 66 werd een icoon van vrijheid voor reizigers die het hele land doorkruisten. Door de jaren heen, het rijden langs de meer dan 2.400 mijl “Mother Road” is gebleven een bucket-list item voor de vermoeide reizigers van alle strepen, en de muzikale snelweg is slechts een reden te meer voor bestuurders om deze bedreigde weg te houden op hun GPS.
Eigenlijk hoe werkt de muzikale snelweg? Met behulp van een reeks van perfect uit elkaar geplaatste rumble strips (vergelijkbaar met degenen die je wakker als je knikkebollen achter het stuur) en een wiskundige vergelijking, ingenieurs bij San Bar Construction Corp in staat waren om uit te vinden hoe de afstand van elke rumble strip van invloed op de toonhoogte die werd geproduceerd zodra een band reed over het. Zelfs een afwijking van slechts een millimeter kon het hele liedje in de war sturen.
“De weg werkt volgens de eenvoudigste wetenschap, zegt Kennicott. “Alle geluiden en muzieknoten die we in het dagelijks leven horen, zijn slechts trillingen door de lucht. Alles wat bijvoorbeeld 330 keer in één seconde trilt, produceert een E-noot: een gitaarsnaar, een stemvork of zelfs een band. Om met een auto een E-toon te produceren, moeten we de strips zo plaatsen dat de auto 330 strips raakt als hij een seconde lang tegen 45 km/uur rijdt. Een beetje wiskunde leert ons dat dit 2.4 inches tussen elke rumble strip is. Daarna is het een kwestie van de muziek opdelen in exacte stukken tijd en dezelfde techniek toepassen op elke ruimte, afhankelijk van welke noot nodig is en hoe lang.”
Toen de ingenieurs de afstanden eenmaal in gedachten hadden, hebben ze metalen staven aan elkaar gelast om een sjabloon te maken, het asfalt in delen met enorme branders verhit en elk sjabloon in het asfalt gedrukt. Alles bij elkaar duurde het ongeveer een dag om de stroken in de snelweg aan te brengen en de muzieknoten op het wegdek te schilderen. Een paar borden markeren het muziekstuk en wijzen de automobilisten erop dat ze zich aan de maximumsnelheid moeten houden als ze het liedje willen horen.
Wat de automobilisten horen hangt af van de auto of vrachtwagen – de grootte van de banden van een voertuig kan de toon van het liedje beïnvloeden. “De breedte van de banden, waar ze van gemaakt zijn en de omgevingsgeluiden die onder de wagen vandaan komen, kunnen de manier waarop het liedje klinkt veranderen,” vertelt Frank Sanchez, operations manager voor San Bar Construction Corp. aan Smithsonian.com. “Het liedje klinkt in elk voertuig anders.”
Er zijn momenteel slechts een handvol ritmische wegen over de hele wereld, waaronder snelwegen in Denemarken (de “Asfaltofoon” genoemd) en Japan (“Melody Road”). Autofabrikant Honda heeft er ook een laten aanleggen in de buurt van Lancaster, Californië, als onderdeel van een reclamecampagne die nog steeds populair is bij automobilisten. Misschien zal op een dag elke snelweg een liedje spelen. Want wat is een road trip zonder een epische afspeellijst?