Aanklachten wegens intimidatie

Harassment charges are usually a misdemeanor, but that classification does not negate the seriousness of a harassment charge. Bij intimidatie wordt geen gedrag bestraft, maar bepaalde vormen van verontrustende of hinderlijke communicatie. Iedereen die wordt beschuldigd van intimidatie moet begrijpen wat intimidatie is, hoe intimidatie aanklachten worden ingediend, en de gevolgen van een veroordeling wegens intimidatie alvorens een pleidooi te accepteren.

Lees verder om uit te vinden wat er gebeurt als u wordt beschuldigd van intimidatie. Als u hulp van een advocaat nodig hebt, hoeft u alleen maar uw postcode hieronder in te vullen.

Wat wordt wettelijk gezien als intimidatie?

Het eerste element van een aanklacht wegens intimidatie is het bewijs dat er iets is gezegd of gecommuniceerd. Vóór het elektronische tijdperk ging de aanklacht meestal over intimiderende gesprekken, persoonlijk of via de telefoon. Veel statuten hebben nu betrekking op verschillende soorten intimidatie, waaronder alle soorten communicatie, zoals e-mails, sociale netwerksites en sms’jes.

Het tweede element van een intimidatie-aanklacht is het bewijs dat de communicatie waarschijnlijk was om het slachtoffer lastig te vallen, te irriteren, te alarmeren, te kwellen of in verlegenheid te brengen. Elke staat geeft voorbeelden van communicatie of gedrag dat geacht wordt intimiderend te zijn. Deze omvatten: bedreigingen met lichamelijk letsel of de dood, het doen van obscene voorstellen, het herhaaldelijk laten rinkelen van de telefoon van een slachtoffer en het herhaaldelijk verzenden van elektronische communicatie.

Wat daadwerkelijk als intimidatie wordt beschouwd, hangt af van het doel van de verzender en het waarschijnlijke effect op de ontvanger. Als een incassant bijvoorbeeld elk uur een slachtoffer belt met het doel hem lastig te vallen totdat de rekening is betaald, kan hij worden aangeklaagd wegens intimidatie, omdat het zijn specifieke bedoeling is het slachtoffer lastig te vallen of te ergeren. De intentie en het effect vormen vaak de basis voor een verdediging tegen een aanklacht wegens intimidatie.

Sommige uitdrukkingen worden tegenwoordig meer terloops gebruikt dan vroeger. Bijvoorbeeld, “Ik ga je een schop onder je kont geven” kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd, afhankelijk van hoe en wanneer het wordt gebruikt. Een verdachte die wordt beschuldigd van intimidatie zal niet willen ontkennen dat hij de opmerking heeft gemaakt, maar in plaats daarvan de bedoeling en de context van de opmerking betwisten. De verdediging kan aanvoeren dat de opmerking werd gemaakt tijdens een ludieke uitwisseling tijdens een basketbalwedstrijd, dat er geen andere bedreigende opmerkingen werden gemaakt, dat er anderen aanwezig waren en dat geen andere personen zich door de opmerking lastig gevallen, geërgerd of gealarmeerd voelden. De strategie van de verdediging is gericht op het weerleggen van de intentie en het waarschijnlijke effect van de uitlating.

Hetzelfde voorbeeld: als de staat een aanklacht wegens intimidatie zou willen indienen voor dezelfde uitlating, dan zou de staat getuigenis of bewijs moeten overleggen dat de uitlating bedoeld was om het slachtoffer te intimideren of te alarmeren en dat het waarschijnlijk was dat het slachtoffer erdoor gealarmeerd zou worden.

Het bewijs zou kunnen bestaan uit andere soortgelijke opmerkingen, de boze of vijandige houding van de verdachte op het moment dat de opmerking werd gemaakt en eventuele gebaren die consistent zijn met de intentie om de bedreiging te voltooien, zoals het opheffen van een vuist en bewegingen in de richting van het slachtoffer. Het soort bewijs dat nodig is om een aanklacht wegens intimidatie in te dienen, hangt af van de aard van de vermeende intimiderende communicatie.

Krijg vandaag nog juridische hulp

Vind de juiste advocaat voor uw juridische kwestie.

Beveiligd met SHA-256 encryptie

Wie kan een aanklacht indienen?

De wetten van de deelstaten inzake plaats van vestiging en jurisdictie zijn van invloed op waar een gedaagde kan worden vervolgd voor een aanklacht wegens intimidatie. Sommige staten hebben zeer ruime bepalingen voor de plaats waar een aanklacht wegens intimidatie kan worden ingediend, namelijk daar waar de intimiderende mededeling is gedaan of waar de mededeling is ontvangen.

In de regel dienen slachtoffers een aanklacht wegens intimidatie in, maar ouders of voogden kunnen ook een aanklacht indienen namens hun kind of voogd, als dat kind of die voogd de intimiderende communicatie heeft ontvangen. Toeschouwers worden gewoonlijk niet als slachtoffers beschouwd bij een aanklacht wegens intimidatie.

Kunnen aanklachten wegens intimidatie en andere aanklachten elkaar overlappen?

In de meeste staten wordt verbale intimidatie als een misdrijf aangemerkt, maar een aantal verzwarende factoren kan een aanklacht wegens intimidatie tot een misdrijf of misdrijf van een hoger niveau verheffen. Als de intimiderende communicatie bijvoorbeeld herhaaldelijk plaatsvindt, kan een aanklacht wegens intimidatie uitgroeien tot een stalkingsdelict.

Als een aanklacht wegens intimidatie is gebaseerd op een obsceen voorstel via e-mail, en het slachtoffer is minderjarig, dan kan de aanklacht worden verheven tot het veel ernstiger vergrijp van online tippelen van een minderjarige. Omdat aanklachten wegens intimidatie vaak minder ernstige overtredingen van andere aanklachten zijn, worden zij vaak gebruikt bij pleidooi onderhandelingen.

Niemand wil schuldig pleiten aan intimidatie, maar vergeleken met sommige van de mogelijke zwaardere overtredingen, kan schuldig pleiten voor een beklaagde de beste manier zijn om de zaak op te lossen. Bijvoorbeeld, in Texas, worden sommige soorten van onfatsoenlijke blootstelling gewoonlijk beschouwd als misdemeanor overtredingen wanneer er geen kind bij betrokken is. Als een verdachte wordt veroordeeld voor twee overtredingen van onfatsoenlijke blootstelling, moet hij zich laten registreren als zedendelinquent. In dit geval kan een betere pleidooioptie voor een gedaagde zijn om een hogere straf of straf te accepteren voor een aanklacht wegens intimidatie, in plaats van te worden bestempeld als een zedendelinquent. Een gedaagde moet altijd alle gevolgen van een pleidooi begrijpen en overwegen en met een strafrechtadvocaat spreken voordat hij een beslissing neemt over een pleidooi.

Wat zijn voorbeelden van intimidatie?

Kijk hieronder om te zien welke handelingen als intimidatie worden beschouwd:

Vraag vandaag nog juridische hulp

Vind de juiste advocaat voor uw juridische kwestie.

Beveiligd met SHA-256 encryptie

Wat zijn de mogelijke gevolgen van een veroordeling voor intimidatie?

Als er geen verzwarende omstandigheden zijn om de aanklacht te verzwaren, zijn de meeste aanklachten wegens intimidatie overtredingen op misdrijfniveau. Volgens de intimidatie wetten, kan een misdemeanor resulteren in een straf van een of twee jaar in county gevangenis, afhankelijk van de staat. Een gedaagde die voorwaardelijk wordt geplaatst zal meestal moeten deelnemen aan een rehabilitatie programma dat gekoppeld is aan het type van intimidatie.

Bijvoorbeeld, als de intimiderende uitspraken werden gedaan in woede, kan de gedaagde worden verplicht om een woedebeheersingscursus te volgen. Van een verdachte die obscene voorstellen heeft gedaan, kan worden geëist dat hij een seksueel delinquent onderzoek of een behandeling ondergaat. De rechtbank kan ook eisen dat de beklaagde in de toekomst geen contact meer heeft met het slachtoffer.

Naast de strafrechtelijke straffen kan een veroordeling wegens pesterij nog andere negatieve gevolgen hebben. Veel werkgevers zullen niemand aannemen met persoonlijkheidskenmerken die kunnen leiden tot een civiele rechtszaak. Een persoon die veroordeeld is voor pesterijen kan ook worden beschuldigd van emotionele schade in een collaterale rechtszaak. Sommige ouders hebben hun toevlucht genomen tot de burgerlijke rechtbanken om een rechtszaak aan te spannen of een gerechtelijk bevel uit te vaardigen tegen verdachten die zich schuldig hebben gemaakt aan pesterijen jegens hun kinderen.