Deze meisjes, die tot de onaanraakbare kaste behoren, maken mestvlaaien die door leden van alle kasten als brandstof en warmte worden gebruikt. Dit werk werd als zo onrein beschouwd dat andere kasten niet omgingen met de leden van de samenleving die het verrichtten.
Als een Hindoe gevraagd zou worden om de aard van het kastensysteem uit te leggen, zou hij of zij kunnen beginnen met het verhaal van Brahma – de vierhoofdige, vierhandige godheid die aanbeden wordt als de schepper van het universum.
Volgens een oude tekst die bekend staat als de Rigveda, was de verdeling van de Indiase samenleving gebaseerd op Brahma’s goddelijke manifestatie van vier groepen.
Priesters en leraren werden uit zijn mond gegoten, heersers en krijgers uit zijn armen, kooplieden en handelaren uit zijn dijen, en arbeiders en boeren uit zijn voeten.
Wat betekent “Kaste”?
Hoewel hij in de Kshatriya-kaste werd geboren, heeft Mahatma Gandhi zich een groot deel van zijn leven ingezet voor de gelijkstelling van de Untouchables. Gandhi gaf de onaanraakbaren voor het eerst de naam “Harijans”, wat “kinderen van God” betekent.
Anderen zouden een biologische verklaring kunnen geven voor het Indiase systeem van gelaagdheid, gebaseerd op het idee dat alle levende wezens een bepaalde set kwaliteiten erven. Sommigen erven wijsheid en intelligentie, anderen krijgen trots en hartstocht, en weer anderen blijven zitten met minder gelukkige eigenschappen. Voorstanders van deze theorie schrijven alle aspecten van iemands levensstijl – sociale status, beroep, en zelfs dieet – toe aan deze inherente kwaliteiten en gebruiken deze dus om de basis van het kastensysteem te verklaren.
De oorsprong van het kastensysteem
Volgens een lang gekoesterde theorie over de oorsprong van het Zuid-Aziatische kastensysteem, vielen Ariërs uit Centraal-Azië Zuid-Azië binnen en introduceerden het kastensysteem als een middel om de plaatselijke bevolking te controleren. De Ariërs definieerden de belangrijkste rollen in de samenleving en deelden deze vervolgens toe aan groepen mensen. Individuen werden in die groepen geboren, werkten, trouwden, aten en stierven. Er was geen sociale mobiliteit.
Deze Indiase immigrant is zich nog steeds bewust van zijn Brahman erfgoed. Hier staat hij voor een altaar in zijn huis in de Verenigde Staten.
Het idee van een “Arische” bevolkingsgroep werd pas in de 19e eeuw geopperd. Nadat een taal was geïdentificeerd die Arisch werd genoemd en waarvan de Indo-Europese talen afstammen, beweerden verschillende Europese taalkundigen dat de sprekers van deze taal (door de taalkundigen Ariërs genoemd) uit het noorden – uit Europa – waren gekomen.
Dus, volgens deze theorie kwamen de Europese talen en culturen als eerste en waren zij daarom superieur aan andere. Dit idee werd later op grote schaal gepropageerd door Adolf Hilter in zijn pogingen om de “raciale superioriteit” van de zogenaamde lichtgekleurde mensen uit Europa te bevestigen boven de zogenaamde donkergekleurde mensen uit de rest van de wereld – en zo een rechtvaardiging te verschaffen voor genocide.
Maar de 20e-eeuwse wetenschap heeft deze theorie grondig ontkracht. De meeste geleerden geloven dat er geen Arische invasie vanuit het noorden is geweest. Sommigen geloven zelfs dat de Ariërs – als ze al bestonden – in Zuid-Azië zijn ontstaan en zich van daaruit naar Europa hebben verspreid. Ongeacht wie de Ariërs waren of waar zij leefden, is men het er algemeen over eens dat zij niet in hun eentje het kastensysteem van Zuid-Azië hebben gecreëerd.
Hierdoor is het onmogelijk geweest om de exacte oorsprong van het kastensysteem in Zuid-Azië vast te stellen. In het midden van het debat is slechts één ding zeker: Het Zuidaziatische kastensysteem bestaat al enkele millennia en is in al die tijd, tot de tweede helft van de 20e eeuw, nauwelijks veranderd.
Tijd voor klasse
In het oude India werden de gerangschikte beroepsgroepen varnas genoemd, en de erfelijke beroepsgroepen binnen de varnas stonden bekend als jatis. Velen hebben onmiddellijk aangenomen dat de indeling in sociale groepen en de regels die onderlinge huwelijken tussen de groepen verbieden, wijzen op het bestaan van een racistische cultuur. Maar deze veronderstelling is onjuist. Varnas zijn geen raciale groepen maar eerder klassen.
Vier varna categorieën werden geconstrueerd om de maatschappij te organiseren langs economische en beroepsmatige lijnen. Spirituele leiders en leraren werden Brahmanen genoemd. Krijgers en adel werden Kshatriya’s genoemd. Kooplieden en producenten werden Vaishyas genoemd. Arbeiders werden Sudra’s genoemd.
De Onaanraakbaren
Naast de varnas is er nog een vijfde klasse in het Hindoeïsme. Deze omvatte verschoppelingen die, letterlijk, al het vuile werk deden. Zij werden “onaanraakbaren” genoemd omdat zij de ellendige taken uitvoerden die met ziekte en vervuiling werden geassocieerd, zoals het opruimen na begrafenissen, het omgaan met rioolwater en het werken met dierenhuid.
Brahmanen werden beschouwd als de belichaming van zuiverheid, en onaanraakbaren als de belichaming van vervuiling. Lichamelijk contact tussen de twee groepen was absoluut verboden. Brahmanen hielden zo sterk vast aan deze regel dat zij zich verplicht voelden zich te baden als zelfs maar de schaduw van een onaanraakbare over hen heen viel.
Strijd tegen traditie
Hoewel de politieke en sociale kracht van het kastensysteem niet volledig is verdwenen, heeft de Indiase regering kastendiscriminatie officieel verboden en op grote schaal hervormingen doorgevoerd. Vooral door toedoen van Indiase nationalisten als Mohandas Gandhi zijn de regels die sociale mobiliteit en kastendiscriminatie in de weg stonden versoepeld.
Gandhi heeft de onaanraakbaren omgedoopt tot Harijans, wat “het volk van God” betekent. De Indiase grondwet, die in 1949 werd aangenomen, bood een wettelijk kader voor de emancipatie van de onaanraakbaren en voor de gelijkheid van alle burgers.
De laatste jaren zijn de onaanraakbaren een politiek actieve groep geworden en hebben zij voor zichzelf de naam Dalits aangenomen, wat “zij die gebroken zijn” betekent.