8 Betoverende Korte Verhalen in het Spaans waardoor je van literatuur gaat houden

Prepareer je oren.

We staan op het punt om je vooroordelen te doorbreken.

We hebben een manier gevonden om lezen in het Spaans laagdrempelig en interessant te maken.

Jup, je hoort het goed!

We weten dat lezen in je tweede taal soms best lastig kan zijn.

Spaanse leerboeken zijn een bijna noodzakelijk hulpmiddel om een taal te leren, maar ze zijn vaak zo droog dat je ze nauwelijks als lezen zou beschouwen.

Tussen zijn Spaanstalige romans betoverend, maar ze kunnen ook overweldigend aanvoelen als je niet veel vrije tijd om handen hebt.

Dus als je de Spaanse literatuur wilt verkennen zonder een roman te hoeven lezen, wat kun je dan doen?

Waarom, zoek een goed kort verhaal, natuurlijk!

Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die u overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)

Waarom Spaanstalige korte verhalen lezen?

Waarom zijn korte verhalen de beste optie voor diegenen die moeite hebben met lezen in het Spaans? Hier zijn drie goede redenen:

Ze vergen minder tijd dan een volledige roman.

Het lezen van een roman kan een serieuze tijdsinvestering zijn in je eerste taal – dus stel je voor hoe lang je zou kunnen besteden aan het lezen van een roman in het Spaans! Korte verhalen zijn een goede manier om jezelf te introduceren in de Spaanstalige literatuur zonder zo’n intense verbintenis aan te gaan. Dit is vooral belangrijk om te overwegen als je al een beginnend leesniveau hebt, maar nog niet gevorderd bent.

Je kunt snel tussen regio’s en tijdsperiodes springen.

Het lezen van een hedendaagse roman uit Argentinië kan je een goed beeld geven van het moderne Argentijnse Spaans, maar wat als je ook wilt weten hoe Spaans in Chili wordt gesproken? Of wat als je een modern dialect wilt vergelijken met een dialect dat een eeuw geleden werd gesproken?

Hoewel het geweldig zou zijn om volledige romans te lezen om te ontdekken hoe Spaans wordt (en werd!) gesproken in vele verschillende delen van de wereld, is dit voor de meesten van ons simpelweg onmogelijk. Korte verhalen zijn vaak een realistischer optie.

Het is een leuke manier om een uitdagende vaardigheid te oefenen.

Als je je Spaanse luistervaardigheid wilt oefenen, hoef je eigenlijk alleen maar wat muziek of een podcast op te zetten, achterover te leunen en te ontspannen. Dat geldt niet voor lezen. Als je leest, kun je je niet eens een beetje afreageren, en daarom vinden veel taalleerders het een bijzonder inspannende bezigheid. Met korte verhalen kunnen ook degenen onder ons met een kortere aandachtsspanne van het lezen genieten.

Dus bent u overtuigd? Denk je dat je klaar bent voor onze eerste suggestie?

Niet zo snel- laten we eerst een paar tips bekijken om het meeste te leren van korte verhalen in het Spaans.

Tips om het meeste te halen uit het lezen van korte verhalen in het Spaans

Lees met je markeerstift

Of je nu een fysiek boek leest of een scherm, aarzel niet om woorden die je niet kent te markeren. Dit is noodzakelijk om uw woordenschat in het Spaans uit te breiden. Dit brengt ons ook bij onze volgende tip:

Lees met je woordenboek

Dit wil niet zeggen dat je meteen je woordenboek moet raadplegen elke keer als je niet zeker bent over een woord – als je dat doet, kom je misschien nooit door je verhaal heen! Maar als een gebrek aan begrip ertoe leidt dat je de draad kwijtraakt, heb je geen andere keus dan je woordenboek te openen en dingen uit te zoeken.

Voor een voorproefje van het beste woordenboek ooit, kijk eens naar FluentU.

Het woordenboek van FluentU geeft je video’s en flashcards met alle informatie die betrekking heeft op het woord dat je aan het opzoeken bent. Als je het eenmaal hebt geprobeerd, wil je nooit meer terug naar saaie, “normale” woordenboeken. Probeer FluentU gratis uit en ontdek het zelf!

Je bent nog niet klaar als het verhaal klaar is

Als je je verhaal hebt gelezen, is het tijd om de nieuwe woordenschat die je hebt opgepikt te consolideren. Kijk naar de woorden die je als onbekend hebt gemarkeerd en voeg ze toe aan je studieroutine. Het maakt niet uit hoe u het liefst nieuwe Spaanse woordenschat leert, zorg ervoor dat u deze nieuwe woorden bestudeert.

Kijk terug op uw verhaal

Als u uw nieuwe woordenschat echt hebt geleerd, is het tijd om terug te gaan en uw korte verhaal te herlezen. Afhankelijk van hoeveel je hebt moeten studeren, kan dit een dag, een week of misschien zelfs een maand duren. Hoe dan ook, het is een geweldig gevoel om terug te keren naar een verhaal en te beseffen dat het lezen ervan een gemakkelijkere en duidelijkere ervaring is geworden. Ontzeg uzelf dit pleziertje niet.

Deze vier tips zouden voor nu genoeg moeten zijn om u op weg te helpen naar het effectief lezen van Spaanse korte verhalen. Dus nu, het moment waar we allemaal op hebben gewacht:

8 Betoverende korte verhalen in het Spaans die je van literatuur zullen doen houden

1. “El almohadón de plumas” door Horacio Quiroga (1878-1937)

Hoewel hij ook toneelstukken en poëzie schreef, is de Uruguayaanse schrijver Horacio Quiroga verreweg het beroemdst om zijn korte verhalen. Zijn bijdragen aan deze vorm waren zo belangrijk, dat hij vaak wordt beschouwd als de vader van de moderne Spaanstalige korte verhalen.

Gekend om zijn donkere, soms zelfs gotische stijl, wordt Quiroga wel eens “de Edgar Allan Poe van Latijns-Amerika” genoemd. Misschien is deze stijl nergens duidelijker dan in zijn korte verhaal “El almohadón de plumas,” of “Het Veren Kussen.” Gepubliceerd in 1907 in een Argentijns tijdschrift, was het dit werk dat hem voor het eerst bekendheid gaf.

Het korte verhaal vertelt het verhaal van een jong meisje dat trouwt met een kille oudere man en haar daaropvolgende afglijden naar een mysterieuze ziekte. We willen het einde niet verklappen, maar het volstaat te zeggen dat het behoorlijk gruwelijk is. Hoewel het taalgebruik, met name de ietwat overdadige woordenschat, wat moeilijk kan zijn, mogen fans van horror dit boek gewoon niet missen.

“La biblioteca de Babel” van Jorge Luis Borges (1899-1986)

Jorge Luis Borges was een Argentijnse schrijver die vooral bekend is om zijn korte verhalen, hoewel zijn poëzie, essays en vertalingen ook helpen om zijn reputatie als misschien wel de meest vooraanstaande Spaanstalige schrijver van de eerste helft van de 20e eeuw te bevestigen. Veel van zijn werk is filosofisch van aard, hoewel hij ook heeft bijgedragen aan het fantasy genre. Om deze reden wordt hij beschouwd als een voorloper van de “magisch realisme” beweging die later Latijns Amerika overspoelde.

“La biblioteca de Babel” (“De Bibliotheek van Babel”), oorspronkelijk gepubliceerd in de 1941 bundel “El Jardín de senderos que se bifurcan” (“De Tuin van Kronkelpaden”) is ontegenzeggelijk onderdeel van Borges’ filosofische inslag. Het is het verhaal van een op zichzelf staand universum dat de vorm aanneemt van een bibliotheek. Een onbekend aantal zeshoekige kamers gaat schijnbaar eindeloos door, en bevat elke mogelijke ordening van de letters en leestekens. Dit betekent dat de meeste boeken pure wartaal zijn, maar ook dat alle menselijke kennis en elk groots fictiewerk hier te vinden moeten zijn, toch?

Als het een beetje ongemakkelijk klinkt, dan is het dat ook, maar als je van verhalen houdt die je aan het denken zetten, kun je niet veel beters krijgen dan dit. Er zit ook een donker soort humor in de manier waarop de bibliothecarissen op hun bizarre situatie reageren, dus als dat in je straatje past, zul je ook van dit verhaal genieten.

“Continuidad de los parques” van Julio Cortázar (1914-1984)

Julio Cortázar is de tweede Argentijn op onze lijst, en hoewel hij 15 jaar na Borges werd geboren, beschouwen de meesten hen als van dezelfde literaire generatie. Bekend om zowel zijn korte verhalen als zijn romans, wordt hij vaak beschouwd als “een schrijver’s schrijver”-Carlos Fuentes noemde hem “de Simón Bolívar van de roman.”

Vergeleken met de eerste twee verhalen op onze lijst is “Continuidad de los parques” (“Continuïteit van parken”) een vrij gemakkelijk te lezen boek. Allereerst is het erg kort – minder dan twee volle pagina’s in druk.

Het is nogal moeilijk uit te leggen zonder dingen te verklappen, maar geloof ons – dit verhaaltje is een leuke onderbreking na de eerste twee op onze lijst, ook al moet je het een paar keer lezen om te begrijpen wat er aan de hand is!

“Míster Taylor” door Augusto Monterroso (1921-2003)

Augusto Monterroso, een Hondurese schrijver en lid van wat uiteindelijk de Latijns-Amerikaanse “Boom” generatie zou worden genoemd, was vooral bekend om zijn korte verhalen, die vaak nogal humoristisch waren en bijna altijd zwaar op de ironie.

Veel Engelstaligen zijn verbaasd over de titel “Míster Taylor”, maar dat komt omdat de hoofdpersoon in dit verhaal een Amerikaan is – een Bostonian, om precies te zijn. Nadat hij in de jaren veertig in het Amazonegebied aankomt, gaat hij zich bezighouden met de vreemde export van gekrompen hoofden. De dorpelingen, die aanvankelijk instemmen met zijn zakenplan, hebben geen idee waar ze aan beginnen.

Een soort parabel over de uitbuiting van een groot deel van Latijns-Amerika door Noord-Amerikaanse zakenbelangen, dit korte verhaal zal je zeker een nieuw perspectief geven op de (vaak terechte) grieven die zelfs vandaag de dag nog uit de regio komen. Maar dat wil niet zeggen dat het verhaal droog is – bij lange na niet. Vol duistere humor en niet zo subtiele ironie is “Míster Taylor” een echte aanrader.

“Lección de cocina” van Rosario Castellanos (1925-1974)

Ondanks haar jonge, vroegtijdige dood was de Mexicaanse schrijfster Rosario Castellanos misschien wel de meest invloedrijke schrijfster van de “Generatie van 1950”. Haar werk was haar tijd ver vooruit, vooral wat betreft thema’s van culturele en gender-gebaseerde onderdrukking, en heeft bijgedragen aan en geïnspireerd op veel feministische theorie. Dit alles, en niet te vergeten het feit dat ze gewoon een verdomd goede schrijfster was!

“Lección de cocina” (“Kookles”) is misschien een ironische titel, gezien het feit dat onze verteller helemaal niet zo’n goede kok is. Als liberale, goed opgeleide vrouw die niet vertrouwd is met deze omgeving, wordt de lezer blootgesteld aan haar denkproces wanneer ze probeert haar eerste maaltijd voor haar nieuwe echtgenoot te bereiden. Kortom, het gaat niet al te best, en ze neemt het haar kwalijk dat de maatschappij haar uitsluitend op basis van haar sekse in deze rol heeft gedwongen.

“Lección de cocina” is niet alleen een meesterlijk geschreven kort verhaal, maar ook een krachtige aanklacht tegen het beperken van de rolverdeling tussen mannen en vrouwen in een maatschappij die in dit opzicht van oudsher zeer traditioneel is. Om een sprekend venster te openen op de traditionele rol van de vrouw in Mexico en breder Latijns-Amerika, is dit verhaal een geweldig hulpmiddel.

“El ahogado más hermoso del mundo” van Gabriel García Márquez (1927-2014)

Als Jorge Luis Borges de definitieve Spaanstalige auteur van de eerste helft van de 20e eeuw was, dan behoort de tweede helft zonder twijfel toe aan de onlangs overleden Gabriel García Márquez. Als u daaraan twijfelt, neem dan een korte blik op zijn cv: hij won een Nobelprijs en werd door de president van zijn land “de grootste Colombiaan die ooit geleefd heeft” genoemd.

Hoewel het vrijwel onmogelijk is om het definitieve korte verhaal van García Márquez te kiezen, hebben we ons best gedaan met “El ahogado más hermoso del mundo” (“De knapste verdronken man ter wereld”). Een mooi voorbeeld van het magisch-realisme genre, waarin fantastische elementen worden ingevoegd in anderszins realistische omgevingen, het verhaal gaat over de gebeurtenissen na de aankomst van een mooi verdronken lichaam op de oevers van een klein vissersdorp.

Zoals vele grote werken van de literatuur, “El ahogado más hermoso del mundo” opent zich voor een verscheidenheid van interpretaties en analyses. Het belangrijkste voor de leerling is echter dat de onvergelijkbare stijl van García Marquéz – die het best tot uiting komt in romans als “Cien años de soledad” en “El amor en los tiempos del cólera” – in de vorm van korte verhalen wordt gegoten. Geniet ervan, en gebruik het als springplank om de rest van het oeuvre van deze magnifieke auteur te verkennen.

“El cuento envenenado” door Rosario Ferré (1938-)

Rosario Ferré is een van die zeldzame voorbeelden van kunstenaars met sterke politieke connecties wier werk eigenlijk…je weet wel…goed is! De dochter van Puerto Rico’s derde gekozen gouverneur, Ferré’s carrière is misschien geholpen door de status en rijkdom van haar familie, maar het is er zeker niet van afhankelijk.

“El cuento envenenado” (“Het vergiftigde verhaal”) is vrij ingewikkeld, maar tegelijkertijd erg leuk. Enigszins zoals het eerder beschreven verhaal van Julio Cortázar, speelt “El cuento envenenado” met de bouwstenen van de literatuur, en verkent het potentieel van verschillende vertellers in dit verhaal over een jong meisje genaamd Rosaura. Of was het Rosa?

Je snapt de verwijzing wel als je het verhaal hebt gelezen! Voor een speels en meesterlijk verhaal dat ook serieuze onderwerpen onderzoekt zoals de veranderende aard van sociale klasse door een van de grootste levende vrouwelijke schrijvers van het Caribisch gebied, kun je niet veel beter doen dan “El cuento envenenado.”

“El Ojo Silva” van Roberto Bolaño (1953-2003)

Ten slotte is het tijd om onze lijst af te sluiten met een item van de vereerde, mysterieuze en gemythologiseerde Chileense auteur Roberto Bolaño. Meestal niet erkend tot de laatste jaren van zijn tragisch korte leven, is Bolaño postuum uitgegroeid tot een reus van de Latijns-Amerikaanse literatuur, vaak genoemd als de belangrijkste Spaanstalige schrijver sinds Gabriel García Márquez.

“El Ojo Silva” (“Silva het oog”) volgt een homoseksuele Chileense expat fotograaf die, hoewel hij zijn uiterste best doet om het te vermijden, uiteindelijk geconfronteerd wordt met het “onontkoombare” geweld van het leven terwijl hij een opdracht uitvoert in India. Het verhaal vangt veel van Bolaño’s bepalende kenmerken in één plaats – schrijvers en kunstenaars als protagonisten, reizen als een ontsnappingsroute en een afweermechanisme, een obsessie voor geweld en korte momenten van humor en licht geïnjecteerd in een anders hopeloos pessimistische weergave van de wereld.

Hoe somber zijn vooruitzichten ook waren, Bolaño vond altijd respijt in de literatuur, en zijn taal – zelfs in de donkerste momenten van het verhaal – brengt vreugde met zich mee. Verwacht een beetje door elkaar geschud te worden, maar ook aan de andere kant tevoorschijn te komen met een pas ontdekte waardering voor literatuur als een voertuig om te ontsnappen aan zelfs de hardste realiteiten.

Dus…dat was het!

Je hebt een hoop te lezen op je bord, verspreid over zeven landen en ongeveer een eeuw, dus het is tijd om op verkenning te gaan. Tijdens dit proces zul je veel leren over de Spaanse taal, maar ook over de vele culturen en unieke standpunten die er bestaan in de Spaanssprekende wereld.

Jim Dobrowolski is een freelance schrijver, een gepassioneerde taalleerder en de trotse echtgenoot van een tandarts uit Mexico. Als hij niet aan het werk is of aan het bloggen op Spanish Learner Central, kan hij een gitaar bespelen, een kleine berg beklimmen of zijn nieuwe woonplaats Buffalo, New York verkennen.

Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die je overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)