Heb je ooit iemand gekend die je het gevoel gaf minderwaardig te zijn, misschien zelfs als een slappeling, terwijl je die persoon zag als het beste dat iemand ooit in zijn leven zou kunnen bereiken? Zeker wel. Het merkwaardigste van dit alles is dat achter hun houding van veiligheid en grootsheid een onzeker persoon schuilgaat.
Het is vrij gebruikelijk voor onzekere mensen om hun zorgen en angsten te verbergen achter een houding van geveinsde veiligheid, die de neiging heeft om anderen zich minderwaardig te laten voelen. Dit is geen gebrek aan nederigheid, maar eerder wat Alfred Adler een minderwaardigheidscomplex noemde. Het is niet toevallig dat we vaak een onzeker persoon aantreffen achter het masker van een minderwaardigheidscomplex.
Volgens Adler proberen mensen die zich minderwaardig voelen dat gevoel te compenseren door wat hij noemt een strijd om superioriteit. De enige manier waarop deze mensen de onzekerheid over hun capaciteiten onder ogen kunnen zien en zich goed over zichzelf kunnen voelen, is door anderen ongelukkig te maken. Voor Adler vormt deze strijd om superioriteit de kern van hun neurose.
Onzekerheid en narcisme
Heden ten dage wordt aangenomen dat deze strijd om superioriteit een kenmerk is van de narcistische persoonlijkheidsstoornis. Het gaat hierbij om een afwijking van de normale ontwikkeling van iemands persoonlijkheid, wat zich vertaalt in een persoon die voortdurend op zoek is naar het verhogen van zijn eigenwaarde.
In narcisme kunnen we twee soorten patronen vinden: de grandioze en de kwetsbare. De grandioze narcist wordt gekenmerkt door zijn extraversie, zijn dominantie, en zijn zoektocht naar aandacht. De kwetsbare narcist daarentegen is zeer gevoelig voor kritiek of frustratie, tot het punt dat kritiek kan eindigen in het obsederen van hun geest. Bovendien verslechteren hun sociale relaties als gevolg van hun pretentieusheid en constante behoefte aan bewondering.
In een van deze twee gevallen, wanneer je te maken hebt met iemand die je een minderwaardig gevoel geeft, is het zeer waarschijnlijk dat narcisme en een gebrek aan eigenwaarde de ware boosdoeners zijn. In feite, hoewel narcisme niet altijd tot pathologische niveaus stijgt, komt het zeer vaak voor.
Eigenwaarde en narcisme
Sommige onderzoekers geloven dat narcisme beter kan worden gekarakteriseerd met behulp van de begrippen open narcisme en verhuld narcisme, in plaats van grandioos narcisme en kwetsbaar narcisme. De behandeling zou variëren op basis van het type dat de persoon vertoont.
Psycholoog James Brookes van de Universiteit van Derby (Verenigd Koninkrijk), besloot te onderzoeken hoe mensen met een sterk narcistische neiging zichzelf zagen in termen van eigenwaarde, hun eigen efficiëntie, en vertrouwen in hun vermogen om succesvol te zijn. Aan de hand van een steekproef van universiteitsstudenten analyseerde Brookes de relatie tussen openlijk en verhuld narcisme, eigenwaarde en iemands efficiëntie.
Narcistische trekken die een onzeker persoon verraden
De studie geeft een aantal tekenen die helpen een narcistische persoonlijkheid te definiëren en die ons een idee kunnen geven van hoe we de acties van narcisten kunnen interpreteren als bewijs van hun onzekerheden.
Onzekere mensen proberen je onzeker te laten voelen
Vraag je je vaak af wat je eigen waarde is als je bij een bepaalde persoon bent? Heeft die persoon het altijd over zijn eigen sterke punten? Als je een persoon bent die zich over het algemeen niet onzeker voelt, maar die begint te twijfelen of zich minderwaardig voelt als je bij bepaalde mensen in de buurt bent, is het zeer waarschijnlijk dat die mensen hun onzekerheden op jou projecteren.
Onzekere mensen moeten pronken met hun prestaties
Het is niet altijd nodig voor een onzeker persoon om zichzelf te versterken door gedrag dat een ander aanzet zich onzeker te voelen. Vaak is het voldoende voor onzekere mensen om op te scheppen over hun geweldige levensstijl, hun geweldige opleiding, of hoe fantastisch hun familie is. Dit is hun manier om zichzelf ervan te overtuigen dat ze echt waarde hebben.
Onzekere mensen praten te vaak over hun eigen nederigheid
Voorstellen dat je nederig bent is een verkapte manier om jezelf aan te wijzen, om anderen zich minderwaardig te laten voelen, en om jezelf beter te maken dan anderen. Opscheppen over nederigheid geeft onzekere mensen weg.
Onzekere mensen hebben de neiging te klagen over dingen die niet goed genoeg zijn
Mensen met een groot minderwaardigheidscomplex hebben niet het gevoel dat ze genoeg hebben om gelukkig te zijn. Omdat ze zich onzeker voelen in het heden, richten ze zich op zeer hoge doelen. Ze zijn geobsedeerd door prestige en bekendheid verwerven in de ogen van anderen. Op deze manier tonen ze hun superioriteit door middel van zogenaamd superieure doelen, die uiteindelijk hun onzekerheid versterken wanneer ze die niet bereiken.
Eindopmerkingen
In staat zijn onzekerheid te detecteren bij de mensen om je heen kan je helpen al die twijfels over je eigen imago en je eigen vaardigheden weg te nemen. Op die manier kun je de twijfels wegnemen die onzekere mensen bij je aanwakkeren, zodat ze zich beter over zichzelf kunnen voelen.
Niet toegeven aan die twijfels kan je helpen gevoelens van voldoening te kweken, zowel bij jezelf als bij de onzekere mensen die je om je heen hebt. Het minderwaardigheidscomplex van deze mensen zal niet verbeteren zolang jij je minderwaardig voelt, maar het is slechts een voorbijgaande fixatie. Het kan je echter een diepe wond bezorgen die moeilijk te helen is.
Laat niet over je heen lopen door anderen. Het is voldoende dat u niet serieus neemt wat deze mensen u vertellen. Neem geen verdedigende houding aan van zelfkritiek. Toon in plaats daarvan medeleven met deze mensen die al genoeg problemen hebben.