Deze artikelenreeks verkent 12 verschillende “regio’s” in China: zes “kern”-regio’s die lange tijd gedomineerd werden door de meerderheid van de Han etnische groep en zes “perifere” regio’s waar veel van China’s etnische minderheden wonen. Het overzicht van de reeks is hier beschikbaar. Om de volledige serie te bekijken, klik hier.
Scheidend van de onafhankelijke natie Mongolië door de uitgestrekte Gobi, strekken de woestijnen en graslanden van Binnen-Mongolië zich uit van de noordoostelijke wallen van het Tibetaanse plateau langs de grote bocht van de Gele Rivier en in de richting van het uiterste noordoosten van China, waar ze van Mantsjoerije worden gescheiden door het Grote Khingan gebergte. Twee millennia lang werd dit gebied betwist tussen de Chinese staten en de steppe nomaden; de noordelijke verdedigingslinies van het keizerlijke China – gelijk aan de Romeinse limes aan de Rijn en de Donau – volgden ruwweg deze grens.
In de jaren 1500 bouwde een van de mindere erfgenamen van Genghis Khan zijn machtsbasis in dit gebied, verankerd door de stad Hohhot, die vandaag de dag nog steeds de hoofdstad is van Binnen-Mongolië. De plunderingen van Altan Khan gaven de aanzet tot de bouw van de vestingwerken rond Beijing, die nu als de “Grote Muur” aan toeristen worden getoond. Maar hij was ook de spil in de verspreiding van het boeddhisme onder de Mongolen door een alliantie met het hoofd van de Tibetaanse Gelugpa-sekte, aan wie hij de titel “Dalai Lama” gaf.
Door hun steun aan het Tibetaanse boeddhisme verzekerden de Qing-keizers van China zich van de loyaliteit van de oostelijke Mongolen. Vandaag de dag zijn de afstammelingen van deze stammen verspreid over de 1,2 miljoen vierkante kilometer van Binnen-Mongolië, en de administratieve districten van de regio weerspiegelen nog gedeeltelijk de organisatie onder de Qing. Eeuwenlang heeft de regio te maken gehad met een toenemende Han-migratie en bestuurlijke machtsuitoefening, waardoor de ecologie van de graslanden is veranderd en de levenswijze van de Mongolen onder druk is komen te staan, zoals levendig wordt beschreven in de bestseller Wolf Totem.
Met de Chinese revolutie van 1911 verklaarde Buiten-Mongolië zich onafhankelijk, en in 1949 werd het door de Volksrepubliek China erkend als een soevereine staat. In de jaren dertig vestigden de Japanners een marionettenstaat in Binnen-Mongolië, maar hun expansie in dit gebied leidde tot een nederlaag in de handen van de Sovjet-Unie, met waarschijnlijk ingrijpende gevolgen voor het verloop van de Tweede Wereldoorlog. In de jaren 1960-1980 was Binnen-Mongolië een gesloten en gemilitariseerde regio in de frontlinie van een mogelijke Sovjet-invasie. Vandaag de dag is het onder de voet gelopen door Chinese toeristen die op zoek zijn naar een Mongoolse ervaring in de stijl van een ‘dude ranch’, hoewel het Jiuquan ruimtevaart lanceercentrum in het uiterste westen van de regio nog steeds een verboden gebied is.
Vindt u dit artikel leuk? Klik hier om u te abonneren voor volledige toegang. Slechts $5 per maand.
De economie van Binnen-Mongolië is tegenwoordig gebaseerd op de primaire industrie, waaronder een dominant aandeel in de wereldwijde productie van zeldzame aardmetalen. In het eerste decennium van de 21e eeuw voerde de regio de natie aan met jaarlijkse groeipercentages van meer dan 15 procent, bereikt door een mijnbouw boom en een infrastructuur binge gericht op de verstedelijking van de regio, met de onvermijdelijke verspilling belichaamd in China’s meest beroemde spookstad.
Rampante ontwikkeling, vernietiging van het milieu, en de druk op herders om zich te vestigen in stedelijke centra heeft in de afgelopen jaren geleid tot sporadische onrust onder etnische Mongolen. Tegelijkertijd openen de ontluikende banden met de onafhankelijke natie Mongolië, die wordt ontwikkeld als onderdeel van het door de staat geleide Belt and Road Initiative, een nieuwe fase in de eeuwenoude relatie tussen de Mongoolse volken en China.
Volgende stappen: Gansu en Ningxia.
John Lee is een voormalig gastmedewerker van het Mercator Instituut voor China Studies. Hij twittert op @J_B_C16.