Wat zijn de verschillende stijlen komedies die scenarioschrijvers kunnen ontwikkelen voor hun speelfilmscripts en serie-pilots?
Komedies hebben plots die vaak luchtig zijn en uitsluitend zijn geschreven om het publiek aan het lachen te maken. Ze overdrijven de situatie, taal, actie, relaties en personages. Dit is misschien wel het breedste genre van allemaal. Komedies moeten grappig zijn. Ze moeten gericht zijn op die lach. En scenarioschrijvers die onder de noemer komedie schrijven, moeten het genre beheersen om zich te onderscheiden van de komieken en ingehuurde schrijvers waar Hollywood gewoonlijk naar toe gaat voor komedie.
Heb jij de volgende grote komedie al geschreven? Doe dan hier mee aan de ScreenCraft Comedy Screenplay Competition.
In scenarioschrijven is consistentie van vitaal belang voor het succes van elk scenario.
Wanneer je te maken hebt met een genre als komedie, zijn er vele subgenres binnen die komedie-genre-paraplu – elk van hen heeft zijn eigen type en stijl van komedie. Hoewel je die stijlen en types ongetwijfeld kunt mengen, slagen de meeste scenarioschrijvers er niet in om dat op boeiende en hilarische wijze te doen, wat leidt tot inconsistente scripts die lezen alsof de schrijver niet weet wat het script moet zijn.
Hier delen we tien verschillende stijlen komedies waaruit scenarioschrijvers kunnen kiezen.
Anecdotische komedies
Dit type komedie verwijst meestal naar persoonlijke komische verhalen die waar zijn of gedeeltelijk waar, maar dan verfraaid. Stand-up comics gebruiken dit type komedie meestal in hun routines, maar er is ook een plaats voor in scenario’s en teleplays.
The Goldbergs is een anekdotische komedieserie gebaseerd op het leven en de familie-ervaringen van de maker van de show, Adam Goldberg.
Lady Bird is gebaseerd op een groot deel van het leven van schrijfster/regisseuse Greta Gerwig.
Als je een waargebeurd verhaal te vertellen hebt dat grappig is, is het misschien een speelfilmscenario of een pilot-serie waard. Hollywood houdt van waargebeurde verhalen en echte personages. En je kunt de waarheid gemakkelijk verbeteren en hilarische momenten, personages en situaties verfraaien om de komedie op te voeren.
Zwarte komedies
Zwarte komedies zijn komedies die de humor vinden in anderszins verontrustende onderwerpen als dood, geweld, misdaad en oorlog. Ze hebben iets speciaals.
De moeilijkheid bij het schrijven van een zwarte komedie is dat het box office-potentieel beperkter is vergeleken met lichtere kost; dus Hollywood neemt niet zoveel risico’s met dit soort scripts.
Films als Bad Santa, American Psycho, Fargo, Heathers, Very Bad Things, en Death to Smoochy zijn hit or miss bij de box office, maar ze krijgen vaak een cult-volger omdat de schrijvers de humor zoeken in duistere onderwerpen.
Scenarioschrijvers die de grenzen een beetje willen verleggen om op te vallen, kunnen in dit komediesubgenre succes hebben, maar ze moeten zich wel bewust zijn van de risico’s.
Gemengde genres
Genremengsels zijn altijd aantrekkelijk voor Hollywoodinsiders, maar alleen als die balans goed wordt gevonden. En omdat dat evenwicht zo moeilijk te manoeuvreren kan zijn, worden dit soort genrecombinaties vaak aan de meesters overgelaten. Maar dat betekent niet dat je ze niet kunt maken.
Romantische komedies zijn voor een deel romantiek en voor een deel komedie. Een man/meisje ontmoet een man/meisje, een man/meisje krijgt een man/meisje, een man/meisje verliest een man/meisje, een man/meisje krijgt een man/meisje terug – en elke variatie daarop. En tijdens dit alles is er komedie. Deze formule is drastisch veranderd sinds de rom-com boom van de jaren 1990. Soms staat het meisje centraal. Soms is het de jongen. Soms krijgt het hoofdpersonage op het einde niet de gewenste liefde. Wat de situatie ook is, het moet grappig zijn, anders is het gewoon een liefdesverhaal.
Actieve komedies bieden gelijke delen actie en komedie. Films als Lethal Weapon, Rush Hour, 21 Jump Street, The Heat, en Bad Boys bieden de typische formule en bevatten ook aspecten van de Buddy Comedy (zie hieronder). En net als de Buddy Comedy, verkennen ze vaak de vriendschap van twee of meer hoofdpersonen.
Horror Comedies zijn misschien wel het moeilijkst om aan te pakken, omdat je het publiek vraagt om twee heel verschillende dingen te ervaren – bang zijn en lachen. Films als Ghostbusters en Beetlejuice slaagden erin om die humor en horror bliksem in een fles te vangen, maar de meeste andere horrorkomedies werken meer als satire (zie hieronder), waarbij het horrorgenre op grappige manieren wordt opgevoerd.
Comedie kan ook worden gemengd met fantasy, sciencefiction en misdaadgenres.
Dry Comedies
Dry Comedies – ook wel deadpan comedies genoemd – laten humor zien die op een onbewogen, uitdrukkingsloze, nuchtere manier wordt gebracht.
Kijk niet verder dan het soort droge komedies van Wes Anderson – Rushmore, The Royal Tenenbaums, The Life Aquatic with Steve Zissou, enz.
Dit soort komedies is gericht op een publiek dat op zoek is naar een meer verfijnde tak van humor – een die niet vertrouwt op hijinks, directe grappen, en fysieke humor.
Zoals de zwarte komedie is de droge komedie soms moeilijk te verkopen, omdat het een bepaald type publiek vereist dat bereid is meer aandacht te besteden aan en meer geduld te hebben met de pacing van een filmisch verhaal.
Fish Out of Water Comedies
Deze komedies hebben verreweg het hoogste succespercentage. Het concept is relatief eenvoudig. Je haalt een personage uit hun gebruikelijke omgeving en gooit ze op plaatsen die voor hen ongewoon zijn – en hilariteit is het gevolg. De komedie wordt gedreven door de conflicten waar het personage mee te maken krijgt als ze acclimatiseren (of niet) aan hun nieuwe, onbekende en ongemakkelijke omgeving.
Big (een kind in een wereld voor volwassenen), Tootsie (een man in een vrouwenwereld), Liar Liar (een advocaat die niet kan liegen), en Crocodile Dundee (een Australische bosjesman die New York bezoekt) zijn perfecte voorbeelden.
Het draait allemaal om het vinden van de perfecte werelden om te botsen.
Mockumentary Comedies
Mockumentaires worden meestal verteld door middel van een documentaire-achtige vertelling, waarbij een bepaald personage of een bepaalde wereld wordt opgevoerd.
This Is Spinal Tap steekt de draak met de rockdocumentaire.
Borat steekt de draak met de Amerikaanse cultuur.
The Office steekt de draak met de kantoorcultuur.
Best in Show vindt de vreemde humor in hondenshows en hun deelnemers.
Als je een wereld, onderwerp of personagetype kunt vinden dat het publiek herkent, is het schrijven van de volgende grote mockumentary misschien iets voor jou. Maar de wereld, het onderwerp of het type personage moet wel algemeen bekend zijn.
Lees hoe je een goede filmdialoog schrijft met deze gratis gids.
Slapstickcomedy’s
Lichamelijke humor zorgt altijd voor een makkelijke lach, en daarom is deze vorm van komedie zo overheersend geweest in de geschiedenis van Hollywood, dankzij mensen als Charlie Chaplin, Buster Keaton, The Three Stooges, Laurel en Hardy, Chevy Chase, Chris Farley en Jim Carrey, om er maar een paar te noemen.
Slapstick komedies gaan voor de gemakkelijke lach, en daar is niets mis mee. Maar als je geen gevestigde meester van de komedie bent, kan het moeilijk zijn om zo’n script op papier te verkopen, omdat dat soort grappen op papier oud worden. Het is één ding om Jim Carrey zijn ding te zien doen, maar het is een heel andere ervaring om dat soort humor op papier te lezen.
Satire komedies
Satire komedies richten zich op het belachelijk maken van aspecten van de samenleving, waarbij ze zich vaak baseren op het laatste nieuws, actualiteiten en politiek.
The Simpsons is vaak een perfect voorbeeld van satirische televisie, omdat het de draak steekt met hoe wij dingen als samenleving zien.
Films als Vice, The Big Short en W nemen serieuze sociale en politieke onderwerpen en laten zien hoe belachelijk ze eigenlijk zijn, wat betreft degenen die erbij betrokken zijn en de methodologie die leidt tot de gebeurtenissen die in de films worden geportretteerd.
Veep laat zien hoe een serie datzelfde effect kan sorteren, zonder direct in te gaan op verhalen en politiek uit het echte leven.
Satire hoeft niet altijd alleen maar om de lach te gaan. Vice en The Big Short zijn berichtenfilms die ook een emotionele, dramatische punch hebben.
Sexkomedies
Deze soorten komedies richten zich op seks, in termen van verhaalsituaties en doelen van personages. Simpel gezegd gaat het om het krijgen van een wip en de kronkels die daarbij optreden.
American Pie heropende het genre in 1999 na een lange vertraging in de jaren zeventig en tachtig.
The 40-Year-Old Virgin debuteerde een paar jaar later en lanceerde de meeste van zijn cast naar sterrendom.
Hoewel dit subgenre is vermengd met andere vormen van komedie, als je de volgende grote sekskomedie wilt schrijven, moet je een nieuwe invalshoek vinden.
Blockers werd een matige hit door de ouders erbij te betrekken.
Sex Education pakte het onderwerp tienerseks en angst ook aan met een andere draai.
Maar scenarioschrijvers moeten onthouden dat het niet om de seks gaat. Het gaat om de hilarische avonturen die de personages voor, tijdens of na de seks beleven.
Spoofkomedies
Spoofkomedies parodiëren en satiriseren populaire filmgenres, klassieke films en iconische televisieshows. Deze komedies maken gebruik van sarcasme, stereotypering en bespotting van deze concepten, momenten en personages.
Airplane! Hot Shots, Blazing Saddles, Robin Hood: Men in Tights, Spaceballs, Galaxy Quest, en Scary Movie zijn een paar van de iconische spoofs.
De Wet Hot American Summer franchise slaagde erin om spoofing zomerkamp films te bereiken in zowel een speelfilm en een Netflix episodische serie.
Het Brady Bunch merk slaagde erin om zichzelf te spoofen in twee speelfilms na de iconische langlopende komedie serie (en tv-films).
Het mooie van spoofs is dat franchises, films en momenten openstaan voor parodie zonder problemen met rechten, zolang het scenario niet te veel is afgeleid van het object dat wordt gespooft (door directe namen van personages te gebruiken, etc.).
Lees ScreenCraft’s How to Choose the Right Movie Genre for Your Concept!
Welke stijlen van komedie hebben we gemist? Wat zijn uw favorieten?
Ken Miyamoto werkt al bijna twee decennia in de filmindustrie, met name als studioliaison voor Sony Studios en vervolgens als scriptlezer en verhaalanalist voor Sony Pictures.
Hij heeft vele studiobijeenkomsten achter de rug als geproduceerd scenarioschrijver, met ontmoetingen met Sony, Dreamworks, Universal, Disney, Warner Brothers, en vele productie- en managementbedrijven. Hij heeft een eerdere ontwikkeling deal met Lionsgate, evenals meerdere schrijfopdrachten, met inbegrip van de geproduceerde miniserie Blackout, met Anne Heche, Sean Patrick Flanery, Billy Zane, James Brolin, Haylie Duff, Brian Bloom, Eric La Salle, en Bruce Boxleitner. Volg Ken op Twitter @KenMovies
Voor al het laatste ScreenCraft nieuws en updates, volg ons op Twitter, Facebook, en Instagram.