Elizabeth Lange, M.D., hoofdauteur van de studie en behandelend arts voor obstetrische anesthesiologie in het Northwestern Memorial Hospital in Chicago, en collega’s bestudeerden gegevens van levendgeborenen in het Northwestern Memorial Hospital tussen 2007 en 2014. Bijna 63.000 bevallingen voldeden aan de studiecriteria.
Volgens de gegevens ontwikkelden 6.163 barende moeders kraamvrouwenkoorts (9,8 procent), gedefinieerd als een temperatuur van 100,4 graden Fahrenheit of hoger. Deze vrouwen waren meestal voor het eerst moeder, voldragen, waren niet preeclamptisch (gekenmerkt door hoge bloeddruk), hadden een epidurale of spinale anesthesie gekregen en hadden een keizersnede nodig. Van degenen die koorts ontwikkelden, kregen er 2.190 intraveneus magnesium tijdens de bevalling ter voorkoming of behandeling van andere zwangerschapsgerelateerde aandoeningen.
Maternale koorts bleek lager te zijn bij vrouwen die magnesium kregen dan bij degenen die geen magnesium kregen (4,3 procent versus 9,9 procent).
Dr. Lange’s studie is de eerste in zijn soort die zich richt op het verband tussen magnesiumsulfaat en maternale koorts. Eerdere dierstudies hebben aangetoond dat magnesiumsulfaat bepaalde signaalmoleculen in het immuunsysteem, interleukine-6 genaamd, kan onderdrukken.
“De belangrijkste bevinding in deze studie is dat magnesium een beschermend effect lijkt te hebben op maternale koorts tijdens de bevalling,” zei Dr. Lange. “Door de incidentie van kraamvrouwenkoorts te verlagen, kan magnesiumsulfaattherapie ook de incidentie van complicaties bij pasgeborenen verlagen.”
In de studie werd opgemerkt dat er een bekend verband is tussen epidurale en spinale anesthesie en koorts. Dr. Lange zei dat verdere studies moeten worden gedaan om te bepalen hoe magnesiumsulfaat het best kan worden gebruikt om koorts te voorkomen, waarbij moet worden gekeken naar factoren zoals hoe lang magnesium moet worden toegediend.