“Velen van ons zitten uren achter elkaar, of het nu gaat om het kijken van onze favoriete tv-serie of het werken achter een computer,” zegt Jaume Padilla, Ph.D., een assistent-professor in voeding en inspanningsfysiologie bij MU en hoofdauteur van de studie. “We wilden weten of een kleine hoeveelheid friemelen aan de benen de achteruitgang van de vasculaire functie van de benen, veroorzaakt door langdurig zitten, kan voorkomen. Hoewel we verwachtten dat friemelen de bloedtoevoer naar de onderste ledematen zou verhogen, waren we nogal verrast dat dit voldoende zou zijn om een afname van de arteriële functie te voorkomen.”
Tijdens de studie vergeleken de onderzoekers de vasculaire beenfunctie van 11 gezonde jonge mannen en vrouwen voor en na drie uur zitten. Tijdens het zitten werd de deelnemers gevraagd om met tussenpozen aan één been te friemelen, door één minuut met één voet te tikken en deze vervolgens vier minuten te laten rusten, terwijl het andere been de hele tijd stil bleef zitten. Gemiddeld bewogen de deelnemers hun voeten 250 keer per minuut. De onderzoekers maten vervolgens de bloedstroom van het kniegewricht – een slagader in het onderbeen – en stelden vast dat het friemelbeen een aanzienlijke toename van de bloedstroom had, zoals verwacht, terwijl het stilstaande been een afname van de bloedstroom ondervond.
Onderzoek heeft aangetoond dat een verhoogde bloedstroom en de daarmee gepaard gaande schuifspanning – de wrijving van het stromende bloed op de slagaderwand – een belangrijke stimulans is voor de gezondheid van de bloedvaten. De beschermende rol van fidgeting was echter nog niet vastgesteld.
Terwijl tijdens het experiment slechts één been werd blootgesteld aan fidgeting, raden de onderzoekers in een real-world scenario aan om beide benen te tikken om de gunstige effecten te maximaliseren. De onderzoekers waarschuwen er echter voor dat fidgeting geen vervanging is voor wandelen en lichaamsbeweging, die meer algemene cardiovasculaire voordelen opleveren.
“Je moet proberen de zittijd zoveel mogelijk op te breken door te staan of te lopen,” zei Padilla. “Maar als je vastzit in een situatie waarin lopen gewoon geen optie is, kan friemelen een goed alternatief zijn. Elke beweging is beter dan geen beweging.”
De studie, “Prolonged Sitting-induced Leg Endothelial Dysfunction is Prevented by Fidgeting,” werd onlangs gepubliceerd door de American Journal of Physiology Heart and Circulatory Physiology. Het onderzoek in deze publicatie werd gesteund door de National Institutes of Health (K01 HL-297 125503 en R21 DK-105368) en de Japan Society for the Promotion of Science (14J09537). De onderzoekers hebben geen belangenconflicten aan te geven met betrekking tot deze studie.
Naast Padilla bestond het onderzoeksteam uit Jill Kanaley, Ph.D., hoogleraar en vice-voorzitter van de MU vakgroep Voeding en Inspanningsfysiologie; Lauren Walsh, afgestudeerd student aan de MU vakgroep Voeding en Inspanningsfysiologie; Robert Restaino, afgestudeerd student aan de MU vakgroep Medische Farmacologie en Fysiologie; Takuma Morishima, Ph.D., postdoctoraal medewerker bij de MU-afdeling Voeding en inspanningsfysiologie; en Paul Fadel, Ph.D., hoogleraar kinesiologie en directeur van klinische translationele wetenschap aan het University of Texas at Arlington College of Nursing and Health Innovation.